ابن عاشور، محمدطاهر بن‌ محمد بن‌ شاذلى‌: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۵: خط ۵۵:
او در جامع‌ زیتونه‌ نزد عالمانى‌ مانند برادرش‌ محمد، ابن‌ ملوکه‌، محمد بیرم‌ سوم‌، محمد معاویه‌، ابراهیم‌ ریاحى‌ و دیگران‌ دانش‌ آموخت‌ و در اصول‌ و فروع‌ چیره‌دست‌ شد تا آنجا نوشته‌اند وی در علوم‌ عقلى‌ بیش‌ از فقه‌ مهارت‌ داشت‌؛ اما بعدها برای جبران‌ این‌ نقیصه‌ به‌ فراگیری فقه‌ اهتمام‌ کرد و در زُمره فقها در آمد.
او در جامع‌ زیتونه‌ نزد عالمانى‌ مانند برادرش‌ محمد، ابن‌ ملوکه‌، محمد بیرم‌ سوم‌، محمد معاویه‌، ابراهیم‌ ریاحى‌ و دیگران‌ دانش‌ آموخت‌ و در اصول‌ و فروع‌ چیره‌دست‌ شد تا آنجا نوشته‌اند وی در علوم‌ عقلى‌ بیش‌ از فقه‌ مهارت‌ داشت‌؛ اما بعدها برای جبران‌ این‌ نقیصه‌ به‌ فراگیری فقه‌ اهتمام‌ کرد و در زُمره فقها در آمد.


او در آموزش‌ و بیان‌ مسائل‌ فقهى‌ از ابوالفدا اسماعیل‌ تمیمى‌ پیروی مى‌کرد و هر مسأله‌ را با استدلال‌ بیان‌ مى‌داشت‌. او پس‌ از فراغ‌ از تحصیل‌ در 1259ق‌ به‌ تدریس‌ در جامع‌ زیتونه‌ پرداخت‌ و در آنجا نحو، بلاغت‌ و شرح‌ المحلّى‌ را تدریس‌ کرد.
او در آموزش‌ و بیان‌ مسائل‌ فقهى‌ از [[ابوالفدا اسماعیل‌ تمیمى‌]] پیروی مى‌کرد و هر مسأله‌ را با استدلال‌ بیان‌ مى‌داشت‌. او پس‌ از فراغ‌ از تحصیل‌ در 1259ق‌ به‌ تدریس‌ در جامع‌ زیتونه‌ پرداخت‌ و در آنجا نحو، بلاغت‌ و شرح‌ المحلّى‌ را تدریس‌ کرد.


==شاگردان==
==شاگردان==
افراد بسیاری از او دانش‌ آموخته‌اند که‌ از جمله آنان‌ وزیر محمد بوعتور، وزیر یوسف‌ حعیط، احمد بن‌ خوجه‌، سالم‌ بو حاجب‌، محمد نجّار و محمد بیرم‌ پنجم‌ را مى‌توان‌ نام‌ برد.
افراد بسیاری از او دانش‌ آموخته‌اند که‌ از جمله آنان‌ وزیر محمد بوعتور، وزیر یوسف‌ حعیط، [[احمد بن‌ خوجه‌]]، سالم‌ بو حاجب‌، [[محمد نجّار]] و محمد بیرم‌ پنجم‌ را مى‌توان‌ نام‌ برد.


==مناصب==
==مناصب==
آوازه او تا آنجا رسید که‌ مشیر احمد پاشای بای وی را برای تصدی قضا دعوت‌ کرد و او در حالى‌ که‌ 37 سال‌ داشت‌، در 1267ق‌ به‌ عنوان‌ قاضى‌ القضاه تونس‌ انتخاب‌ گردید.
آوازه او تا آنجا رسید که‌ [[مشیر احمد پاشای بای]] وی را برای تصدی قضا دعوت‌ کرد و او در حالى‌ که‌ 37 سال‌ داشت‌، در 1267ق‌ به‌ عنوان‌ قاضى‌ القضاه تونس‌ انتخاب‌ گردید.


در 1277ق‌ در دوران‌ حکومت‌ مشیر محمد صادق‌ بای از قاضى‌ القضاتى‌ کناره‌ گرفت‌ و مفتى‌ شد و نیز سمت‌ نقابت‌ اشراف‌ را تا پایان‌ عمر برعهده‌ داشت‌.
در 1277ق‌ در دوران‌ حکومت‌ مشیر محمد صادق‌ بای از قاضى‌ القضاتى‌ کناره‌ گرفت‌ و مفتى‌ شد و نیز سمت‌ نقابت‌ اشراف‌ را تا پایان‌ عمر برعهده‌ داشت‌.