۱۰۶٬۹۰۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
او به جهت انتساب به جد اعلایش محمد صلاح‌الدین معروف به عابدین، به ابن عابدین شهرت یافت. | او به جهت انتساب به جد اعلایش محمد صلاح‌الدین معروف به عابدین، به ابن عابدین شهرت یافت. | ||
نسب وی را به اسماعیل فرزند امام جعفر صادق (ع) مى‌رسانند. | نسب وی را به اسماعیل فرزند [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام جعفر صادق(ع)]] مى‌رسانند. | ||
ابن عابدین، عنوان چند فقیه حنفى، که در اواخر دوران حکومت عثمانى در شامات مى‌زیستند. | ابن عابدین، عنوان چند فقیه حنفى، که در اواخر دوران حکومت عثمانى در شامات مى‌زیستند. | ||
==تحصیلات، اساتید و مشایخ== | ==تحصیلات، اساتید و مشایخ== | ||
ابن عابدین پس از حفظ قرآن، تجوید و قرائت، برخى علوم دیگر را از شیخ سعید حموی شیخ القرّاء دمشق فراگرفت و در این هنگام بر مذهب شافعى بود. آنگاه به ملازمت شاکر عَقّاد پرداخت و از وی دانش آموخت. او به تشویق استادش از مذهب شافعى به حنفى عدول کرد و در این مذهب شهرتى یافت و به مرجعیت در فتوی رسید. | ابن عابدین پس از حفظ قرآن، تجوید و قرائت، برخى علوم دیگر را از شیخ [[سعید حموی]] شیخ القرّاء دمشق فراگرفت و در این هنگام بر مذهب شافعى بود. آنگاه به ملازمت شاکر عَقّاد پرداخت و از وی دانش آموخت. او به تشویق استادش از مذهب شافعى به حنفى عدول کرد و در این مذهب شهرتى یافت و به مرجعیت در فتوی رسید. | ||
پدرش بازرگان بود و برای تجارت به هند سفر مى‌کرد و از آنجا برای مطالعه او کتاب مى‌آورد. | پدرش بازرگان بود و برای تجارت به هند سفر مى‌کرد و از آنجا برای مطالعه او کتاب مى‌آورد. | ||
از استادان و مشایخ او علاوه بر دو استاد مذکور مى‌توان از عبدالقادر و ابراهیم بن اسماعیل نابلسى و | از استادان و مشایخ او علاوه بر دو استاد مذکور مى‌توان از عبدالقادر و ابراهیم بن اسماعیل نابلسى و هبةالله بعلى شارح الاشباه و النظائر یاد کرد. پسرش علاءالدین محمود و برادرزاده‌اش احمد عابدین، [[میدانی، عبدالغنی|عبدالغنى میدانى]]، آلوسى، [[عارف حکمت بک]]، [[عمر بن احمد عقّاد]] و دیگران از او دانش آموخته یا اجازه دریافت داشته‌اند. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||