۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'رده:علی بن ابیطالب(ع)' به 'رده:امام علی(ع)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:علی بن ابیطالب(ع)' به 'رده:امام علی(ع)') برچسب: واگردانی دستی |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR55639J1.jpg | | تصویر =NUR55639J1.jpg | ||
| عنوان =حکومت حکمت: حکومت در | | عنوان =حکومت حکمت: حکومت در نهجالبلاغه | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[دلشاد تهرانی، مصطفی]] (نویسنده) | [[دلشاد تهرانی، مصطفی]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره =س9 د85 / 38/9 BP | | کد کنگره =س9 د85 / 38/9 BP | ||
| موضوع =علي بن ابيطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهجالبلاغه - سياست | | موضوع =علي بن ابيطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهجالبلاغه - سياست | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
«حکومتِ حکمت» عنوانی است برای حکومتی که بر پایه حکمت استوار و نویدبخش آزادی، برابری و عدالت برای همگان است. | «حکومتِ حکمت» عنوانی است برای حکومتی که بر پایه حکمت استوار و نویدبخش آزادی، برابری و عدالت برای همگان است. | ||
وی، برای تألیف این اثر خود که به صورت تحلیلی به نگارش در آمده از منابع گوناگونی بهره گرفته است. او در پیشگفتاری مفصل در باره جایگاه نهجالبلاغه، مؤلف، چرایی و چگونگی تألیف و | وی، برای تألیف این اثر خود که به صورت تحلیلی به نگارش در آمده از منابع گوناگونی بهره گرفته است. او در پیشگفتاری مفصل در باره جایگاه نهجالبلاغه، مؤلف، چرایی و چگونگی تألیف و روشهای مطالعه آن سخن گفته است. | ||
مهمترین سرفصلهای کتاب از این قرار است: جایگاه حکومت حکمت، مفهوم، ضرورت، خاستگاه، حق و اهداف حکومت، نقش مردم در حکومت، رابطه زمامداران و مردمان، شروط زمامداری و سلوک زمامداران. <ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، ص156-157</ref> | مهمترین سرفصلهای کتاب از این قرار است: جایگاه حکومت حکمت، مفهوم، ضرورت، خاستگاه، حق و اهداف حکومت، نقش مردم در حکومت، رابطه زمامداران و مردمان، شروط زمامداری و سلوک زمامداران. <ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، ص156-157</ref> | ||