۱٬۵۹۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۰۴: | خط ۱۰۴: | ||
دو صفت عدل و انصاف در نظر وی ستودنى بود و رجال و کارگزاران حکومت را از اینکه از این دو صفت عاریند، تحقیر مىکرد. | دو صفت عدل و انصاف در نظر وی ستودنى بود و رجال و کارگزاران حکومت را از اینکه از این دو صفت عاریند، تحقیر مىکرد. | ||
ستایش بسیار وی از فخر رازی به دلیل دانش و معرفت او بود، اما با فقیهان و رجال دین میانه خوشى نداشت و همواره آنان را به استهزا مىگرفت، چنانکه یکى از سرگرمیهای وی آن بود که به جامع دمشق رود و در رواقهای آن به گردش بپردازد و در مجالس درس و وعظ نکتهای برای هزل و بذلهگوییهای خویش بیابد. احتمالاً به همین سبب است که یاقوت درباره وی گوید | ستایش بسیار وی از فخر رازی به دلیل دانش و معرفت او بود، اما با فقیهان و رجال دین میانه خوشى نداشت و همواره آنان را به استهزا مىگرفت، چنانکه یکى از سرگرمیهای وی آن بود که به جامع دمشق رود و در رواقهای آن به گردش بپردازد و در مجالس درس و وعظ نکتهای برای هزل و بذلهگوییهای خویش بیابد. احتمالاً به همین سبب است که یاقوت درباره وی گوید «یُخِلّ بالصلوه». | ||
گرچه وی به بد دینى متهم شد، اما همو فخر رازی را به دلیل دفاع عالمانهاش از دین ستود. | گرچه وی به بد دینى متهم شد، اما همو فخر رازی را به دلیل دفاع عالمانهاش از دین ستود. |