۱۵٬۲۳۰
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'یـ' به 'ی') |
جز (جایگزینی متن - '| کد مؤلف = AUTHORCODE' به '| کد مؤلف =AUTHORCODE') |
||
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = ابن شنظیر، ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن حسین | | نام کامل = ابن شنظیر، ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن حسین | ||
| نامهای دیگر = ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن حسین | | نامهای دیگر = ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن حسین | ||
| لقب = ابن شنظیر | | لقب = ابن شنظیر | ||
خط ۴۱: | خط ۴۰: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE00000AUTHORCODE | | کد مؤلف =AUTHORCODE00000AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
''' | '''ابن شِنظیر، ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن حسین''' (۳۵۲-۱۰ ذیحجۀ ۴۰۲ ق / ۹۶۳-۳ ژوئیه ۱۰۱۲)، محدث، مورخ و فقیه مالکی طُلیطلی اندلسی. | ||
==تحصیل و سفرها== | ==تحصیل و سفرها== | ||
او در طلیطله از محدثان بسیاری مانند ابومحمد عبدالله بن محمد بن امیه و ابومحمد عبدالله بن فتح بن معروف و دیگران حدیث شنید | او در طلیطله از محدثان بسیاری مانند [[ابومحمد عبدالله بن محمد بن امیه]] و [[ابومحمد عبدالله بن فتح بن معروف]] و دیگران حدیث شنید. | ||
ابن شنظیر با [[ابوجعفر احمد بن محمد بن میمون]] مصاحبت داشت، چنانکه نوشتهاند در رتبه و مقام مانند وی بود و هر دو تن عنایت کاملی به علم و بحث در روایات و ضبط مشکلات احادیث داشتند. آنها از آغاز فراگیری دانش و استماع حدیث در طلیطله و هنگام سفر به قرطبه و دیگر شهرهای اندلس و سپس مسافرت به شرق همیشه باهم بودند و حتى اجازاتی که به دیگران میدادند، به طور مشترک بوده است. | |||
==مشایخ== | ==مشایخ== | ||
ابن شنظیر در قرطبه از خلف بن قاسم و ابوعبدالله بن مفرج و دیگران استماع | ابن شنظیر در قرطبه از خلف بن قاسم و [[ابوعبدالله بن مفرج]] و دیگران استماع حدیث کرد و در ۳۸۰ ق / ۹۹۰ م با دوست خود ابن میمون به مکه رفت و پس از انجام مراسم حج در آنجا از [[ابوالحسن علی بن عبدالله بن جهضم]] و در مدینه از قاضی [[ابوالحسین یحیی بن محمد حسنی حنفی]] حدیث شنید. در جنوب فلسطین و در مصر نیز از [[ابوعدی عبدالعزیز بن علی مقری]] و دیگران، در طرابلس از ابوجعفر مؤدب احمد بن حسین و در قیروان از ابوالقاسم عبدالرحمن بن محمد بکری معروف به ابن الصقلی استماع حدیث کرد و دانش آموخت. | ||
==تدریس== | ==تدریس== | ||
سپس به طلیطله وطن خود بازگشت و در آنجا اقامت کرد و به نشر حدیث پرداخت. او و دوستش | سپس به طلیطله وطن خود بازگشت و در آنجا اقامت کرد و به نشر حدیث پرداخت. او و دوستش ابن میمون در مسجد جامع طلیطله حلقۀ درسی تشکیل دادند، چنانکه از اطراف و اکناف طالبان علم نزد آنان میآمدند. | ||
ابن شنظیر مردی زاهد بود که بسیار روزه میگرفت و تلاوت قرآن میکرد. او اهمیت بسیاری به جمعآوری حدیث و بحث و اجتهاد در آن میداد و به طرق مختلف حدیث آگاهی داشت. در حلقۀ درس مردی موقر و با هیبت بود، چنانکه در حضور او جز سخن از علم و حدیث سخنی دیگر، خاصه در امور دنیوی به میان نمیآمد. او مخالف با اهل بدعت بود. | |||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
از شاگردان وی میتوان ابوعثمان سعید بن محمد بن جعفر | از شاگردان وی میتوان [[ابوعثمان سعید بن محمد بن جعفر اموی]]، [[ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن وثیق]] و [[تمام بن عفیف بن تمام صدفی]] را یاد کرد. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
خط ۷۰: | خط ۶۶: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
تونکی دو کتاب: 1- المختصر المدونة و 2- المختصر المستخرجة را به وی نسبت داده و بغدادی از کتاب دیگر وی به نام 3- تاریخ رجال اندلس یاد کرده است. | تونکی دو کتاب: 1- المختصر المدونة و 2- المختصر المستخرجة را به وی نسبت داده و بغدادی از کتاب دیگر وی به نام 3- تاریخ رجال اندلس یاد کرده است. | ||
از این آثار اکنون چیزی در دست نیست. احتمال دارد آنچه مقری در نفح الطیب نقل کرده از کتاب تاریخ وی باشد<ref> رفیعی، على، ج4، ص89</ref>. | از این آثار اکنون چیزی در دست نیست. احتمال دارد آنچه مقری در نفح الطیب نقل کرده از کتاب تاریخ وی باشد<ref> رفیعی، على، ج4، ص89</ref>. | ||
خط ۷۸: | خط ۷۶: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
رفیعی، على، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز | رفیعی، على، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377 | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
خط ۸۴: | خط ۸۲: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]] | ||
[[رده:فاقد کد پدیدآور]] | [[رده:فاقد کد پدیدآور]] |