شیعی سبزواری، حسن بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۹: خط ۳۹:
</div>
</div>


'''ابوسعيد (ابوعلى) حسن بن حسين واعظ بيهقى''' (زنده در ۷۵۳ یا ۷۵۷)، كه در آثارش از خود با عنوان حسن شيعى سبزوارى ياد مى‌كند، عالم، متكلم و فقيه و واعظ قرن هشتم و معاصر [[شهيد اول]] است. وى در زمان حكومت سربداران می‌زیسته و كتاب [[راحة الأرواح|راحة الارواح]] را به درخواست خواجه يحيى كرابى (م 759) حاكم سربدارى نوشته و تقديم او كرده است.   
'''ابوسعيد (ابوعلى) حسن بن حسين واعظ بيهقى''' (زنده در ۷۵۳ یا ۷۵۷ق)، كه در آثارش از خود با عنوان حسن شيعى سبزوارى ياد مى‌كند، عالم، متكلم و فقيه و واعظ قرن هشتم و معاصر [[شهيد اول]] است. وى در زمان حكومت سربداران می‌زیسته و كتاب [[راحة الأرواح|راحة الارواح]] را به درخواست خواجه يحيى كرابى (م 759) حاكم سربدارى نوشته و تقديم او كرده است.   


== ولادت ==
== ولادت ==
تاریخ ولادت دقیق او مشخص نیست‌، ولى‌ با توجه‌ به‌ این‌ که‌ وى‌ را از شاگردان‌ [[حلی، حسن بن یوسف|علامه‌ حلى]]<nowiki/>‌ (متوفاى‌ 726 ق‌) دانسته‌اند و نیز مى‌دانیم‌ که‌ سبزوارى‌ یکى‌ از کتاب‌هاى‌ استاد خود، [[إرشاد الأذهان إلی أحكام الإيمان|ارشاد الاذهان]]<nowiki/>‌ را در سال‌ 718 ق ‌نسخه‌بردارى‌ کرده‌ است، مى‌توان‌ تصور نمود که‌ در اواخر قرن‌ هفتم‌ هجرى‌ به‌ دنیا آمده‌ باشد.  
تاریخ ولادت دقیق او مشخص نیست‌، ولى‌ با توجه‌ به‌ این‌ که‌ وى‌ را از شاگردان‌ [[حلی، حسن بن یوسف|علامه‌ حلى]]<nowiki/>‌ (متوفاى‌ 726 ق‌) دانسته‌اند و نیز مى‌دانیم‌ که‌ سبزوارى‌ یکى‌ از کتاب‌هاى‌ استاد خود، [[إرشاد الأذهان إلی أحكام الإيمان|ارشاد الاذهان]]<nowiki/>‌ را در سال‌ 718 ق ‌نسخه‌بردارى‌ کرده‌ است، مى‌توان‌ تصور نمود که‌ در اواخر قرن‌ هفتم‌ هجرى‌ به‌ دنیا آمده‌ باشد.


از طرفی گفته شده وی در سال ۷۵۳ یا ۷۵۷ قمری زنده بوده و احتمالاً معاصر با [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققین محمّد بن حسن]] فرزند [[حلی، حسن بن یوسف|علّامه حلّی]] و هم روزگار یا نزدیک به عصر [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید اوّل]] است.  
از طرفی گفته شده وی در سال ۷۵۳ یا ۷۵۷ قمری زنده بوده و احتمالاً معاصر با [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققین محمّد بن حسن]] فرزند [[حلی، حسن بن یوسف|علّامه حلّی]] و هم روزگار یا نزدیک به عصر [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید اوّل]] است.