شرح الأربعین (قاضی سعید قمی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:
{{کاربردهای دیگر|الأربعون حديثاَ (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|الأربعون حديثاَ (ابهام زدایی)}}
   
   
'''شرح الأربعين''' یا «الأربعون حديثاً»، نوشته [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضی سعید قمی]] (درگذشته 1107ق)، به شیوه چهل‌حدیث‌‌نگاری در تفسیر و تأویل احادیث اهل‌بیت(ع) به رشته تحریر درآمده است. شرح هر حدیث را می‌توان رساله مستقلی دانست. این اثر با تصحیح و توضیحات [[حبیبی، نجفقلی|نجفقلی حبیبی]] منتشر شده است.
'''شرح الأربعين''' یا «الأربعون حديثاً»، نوشته [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضی سعید قمی]] (درگذشته 1107ق)، به شیوه چهل‌حدیث‌‌نگاری در تفسیر و تأویل احادیث اهل‌بیت(ع) به رشته تحریر درآمده است.


شرح الاربعین، مشتمل‌ است‌ بر یک مقدمه و شرح بیست‌وسه حدیث، که البته تعداد احادیث چنان‌که در فهرست متن مصحّح نیز‌ آمده‌، بیست‌‌وهفت حدیث ضبط شده است، اما در ترتیب احادیث شماره‌های نوزده تا بیست‌ودو‌ از‌ شرح افتاده است. به‌هر‌تقدیر‌ آنچه در دست است شرح بیست‌وسه حدیث است که [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضی سعید قمی]] در‌ شرح‌ هر‌یک به‌تناسب مقام به بحث‌های ادبی، عرفانی و فلسفی درباره آن پرداخته و در انجام آن نظر‌ به‌ احادیث دیگر غیر آنچه در این اثر ضبط شده و اقوال عارفان و حکیمان داشته‌ است‌. وی‌ مباحث خود را چنان‌که شایسته دانسته است، تحت عناوین فرعی متنوعی از قبیل «اشاره»، «هدایه»، «ارشاد‌»، «اشراق‌»، «تنویر» و «تتمیم اشراقی» به‌ترتیب درآورده است. این‌ شیوه‌ را‌ شاید بتوان ناشی از ذوق عرفانی و گرایش‌های اشراقی وی دانست<ref>ر.ک: فنا، فاطمه، ص21</ref>‏. ظاهراً او در نگارش این اثر کتاب دیگرش شرح توحید را مد نظر داشته و به آن ارجاع داده و بالعکس<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص34</ref>‏.  
شرح هر حدیث را می‌توان رساله مستقلی دانست. این اثر با تصحیح و توضیحات [[حبیبی، نجفقلی|نجفقلی حبیبی]] منتشر شده است.  


شرح الاربعین، مشتمل‌ است‌ بر یک مقدمه و شرح بیست‌وسه حدیث، در باره معرفت خدا و مباحث مربوط به خداست که البته تعداد احادیث چنان‌که در فهرست متن مصحّح نیز‌ آمده‌، بیست‌‌وهفت حدیث ضبط شده است، اما در ترتیب احادیث شماره‌های نوزده تا بیست‌ودو‌ از‌ شرح افتاده است. به‌هر‌تقدیر‌ آنچه در دست است شرح بیست‌وسه حدیث است که [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضی سعید قمی]] در‌ شرح‌ هر‌یک به‌تناسب مقام به بحث‌های ادبی، عرفانی و فلسفی درباره آن پرداخته و در انجام آن نظر‌ به‌ احادیث دیگر غیر آنچه در این اثر ضبط شده و اقوال عارفان و حکیمان داشته‌ است‌. وی‌ مباحث خود را چنان‌که شایسته دانسته است، تحت عناوین فرعی متنوعی از قبیل «اشاره»، «هدایه»، «ارشاد‌»، «اشراق‌»، «تنویر» و «تتمیم اشراقی» به‌ترتیب درآورده است. این‌ شیوه‌ را‌ شاید بتوان ناشی از ذوق عرفانی و گرایش‌های اشراقی وی دانست<ref>ر.ک: فنا، فاطمه، ص21</ref>‏. ظاهراً او در نگارش این اثر کتاب دیگرش شرح توحید را مد نظر داشته و به آن ارجاع داده و بالعکس<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص34</ref>‏.


این کتاب همان‌ طور که مصحح محترم در مقدمه خود یاد می‌کند، با عناوین «الاربعون حدیثا»، «شرح اربعین»، «اربعین‌ قاضی‌ سعید‌» در منابع نامی از آن برده شده است<ref>ر.ک: فنا، فاطمه، ص21</ref>‏.
این کتاب همان‌ طور که مصحح محترم در مقدمه خود یاد می‌کند، با عناوین «الاربعون حدیثا»، «شرح اربعین»، «اربعین‌ قاضی‌ سعید‌» در منابع نامی از آن برده شده است<ref>ر.ک: فنا، فاطمه، ص21</ref>‏.