الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:NUR00823.jpg|بی‌قاب|چپ|طوسی، محمد بن حسن|175px]]
[[پرونده:NUR02927.jpg|بی‌قاب|چپ|پیشوایی، مهدی|175px]]


'''ابوجعفر محمد بن حسن طوسی''' (385 -460قمعروف به شیخ طوسی، و شیخ‌الطائفه، کنیه او ابوجعفر، از بزرگترین محدثان و فقیهان شیعه. وی نویسنده دو کتاب [[تهذيب الأحكام|التهذیب]] و [[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|الاستبصار]] از کتاب‌های چهارگانه حدیثی شیعه است.
'''مهدی پیشوایی''' (1320-1400شنویسنده، محقق، مورخ، تاریخ‌ پژوه، پژوهشگر سیره امامان شیعه، از اساتید برجسته حوزه علمیه قم و مدیرگروه تاریخ مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، از معروفترین آثار ایشان [[سیره پیشوایان]] و [[مقتل جامع سیدالشهدا(ع)]] را می‌توان نام برد.


وی در سال 408ق به بغداد مهاجرت کرد. ورود شیخ طوسی به این شهر، در زمانی بود که مردان علم و فکر و ادب با دیدگاه‌های مختلف در آنجا حضور داشتند و علوم عقلی و نقلی را در مراکز علمی بغداد تدریس می‌کردند.
او عضو تحریریه مجله «درس‌هایی از مکتب اسلام» در دهه پنجاه بود که سه سال مدیریت داخلی این مجله را به عهده داشت و پس از انقلاب نیز در آن‌جا و نشریات «مبلغان»، «پیام حوزه» و «تاریخ اسلام در آینه پژوهش» قلم می‌زد. اوایل انقلاب بود که پیشوایی به منظور پالایش بخش‌های مربوط به تاریخ اسلام در کتاب‌های درسی تاریخ دبیرستان، ارتباط نزدیکی با مرحوم استاد [[عاملی، جعفرمرتضی|سید جعفر مرتضی عاملی]] یافت. وی عضو هیأت مؤسس مؤسسه تعلیماتی و تحقیقاتی امام صادق (وابسته به [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله سبحانی]]) و عضو هیأت علمی گروه تاریخ مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی بود. متون درسی مرکز تدوین حوزه در زمینه تاریخ به‌دست پیشوایی تألیف یا زیر نظر وی تدوین شده است.


شیخ طوسی رحمه‌الله با ورود به بغداد، در مجلس درس [[شیخ مفید]] - که در آن زمان، شیخ متکلّمان و فقیهان شیعه و رئیس آنها شناخته می‌شد - شرکت کرد. او به مدّت پنج سال از درس [[شیخ مفید]] در اصول و کلام استفاده کرد و در همین دوره، تألیف کتاب «تهذیب الأحکام»(شرح کتاب «المقنعة» اثر [[شیخ مفید]]) را آغاز کرد.
این نویسنده و مورخ معاصر در روز شنبه 5 محرم سال 1443ق برابر با 23 مرداد ماه سال 1400ش بر اثر بیماری کرونا درگذشت و بعد از اقامه نماز میت بر پیکر ایشان توسط استاد [[یوسفی غروی، محمدهادی|یوسفی غروی]]، در جوار امام‌زاده جمال غریب در قبرستان بقیع قم به خاک سپرده شد.<span id="mp-more">[[پیشوایی، مهدی|'''ادامه ...''']]</span>
 
پس از وفات سید مرتضی در سال 436ق، رهبری شیعیان به شیخ طوسی رسید. او تا سال 448ق در بغداد این وظیفه را برعهده داشت و در طول این دوازده سال، فعالیت‌های علمی فراوانی را در بغداد انجام داد.
 
شیخ طوسی طبق مشهورترین قول سرانجام در شب دوشنبه، ۲۲ محرم سال 460ق دیده از جهان فروبست و در خانه‌اش دفن شد. طبق وصیتش این خانه به مسجد تبدیل شد و امروزه به جامع الشیخ الطوسی مشهور است و طى ده ‌قرن گذشته ‌یكى از مراكز تدریس حوزه نجف شمرده مى‌‌شود.<span id="mp-more">[[طوسی، محمد بن حسن|'''ادامه ...''']]</span>