گزیده‌های زادسپرم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات تیر موسوی' به '')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


''' گزیده‌های زادسپرم (وزیدگی‌های زادسپرم) '''، کتابی است به زبان پهلوی که به قلم زادسپرم، یکی از هیربدان سیرجان، در سده سوم هجری نگاشته شده است. محمدتقی راشد محصل کتاب را به فارسی ترجمه کرده است.  
''' گزیده‌های زادسپرم (وزیدگی‌های زادسپرم) '''، کتابی است به زبان پهلوی که به قلم [[زادسپرم]]، یکی از هیربدان سیرجان، در سده سوم هجری نگاشته شده است. [[راش‍د م‍ح‍ص‍ل‌، م‍ح‍م‍دت‍ق‍ی‌|محمدتقی راشد محصل]] کتاب را به فارسی ترجمه کرده است.  


کتاب از نظر ساختار و محتوا 35 فصل دارد که می‌توان آن‌ها را در چهار بخش طبقه‌بندی کرد: در بخش نخست (فصل‌های 1 تا 3) از آفرینش و نبرد اهوره‌مزدا و اهریمن سخن رفته است. بخش دوم (فصل‌های 4 تا 6) درباره چگونگی فرود آمدن دین به زمین و زندگی زرتشت است و به اقتضای مطلب، از پیشگویی‌ها و آموزش‌ها و معجزه‌های زرتشت سخن به میان آمده است. بخش سوم (فصل‌های 27 و 28) مشتمل بر اندرزهای اخلاقی و بخش‌های دعای اهونور است. بخش چهارم  (فصل‌های 24 تا 32) درباره ترکیب آدمیان و بیان نیروهای موجود در متن او و خویشکاری هر یک از اندام‌ها و کلیاتی درباره زندگی پس از مرگ است. در سه فصل آخر، به‌ویژه دو فصل 34 و 35 که همانند افزوده‌ای بر کتاب‌اند مطالبی چند درباره فرشکرد (بازسازی جهان در پایان) و همسانی همه آفریدگان اورمزدی با هفت امشاسپند گفته شده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص198-199</ref>.
کتاب از نظر ساختار و محتوا 35 فصل دارد که می‌توان آن‌ها را در چهار بخش طبقه‌بندی کرد: در بخش نخست (فصل‌های 1 تا 3) از آفرینش و نبرد اهوره‌مزدا و اهریمن سخن رفته است. بخش دوم (فصل‌های 4 تا 6) درباره چگونگی فرود آمدن دین به زمین و زندگی زرتشت است و به اقتضای مطلب، از پیشگویی‌ها و آموزش‌ها و معجزه‌های زرتشت سخن به میان آمده است. بخش سوم (فصل‌های 27 و 28) مشتمل بر اندرزهای اخلاقی و بخش‌های دعای اهونور است. بخش چهارم  (فصل‌های 24 تا 32) درباره ترکیب آدمیان و بیان نیروهای موجود در متن او و خویشکاری هر یک از اندام‌ها و کلیاتی درباره زندگی پس از مرگ است. در سه فصل آخر، به‌ویژه دو فصل 34 و 35 که همانند افزوده‌ای بر کتاب‌اند مطالبی چند درباره فرشکرد (بازسازی جهان در پایان) و همسانی همه آفریدگان اورمزدی با هفت امشاسپند گفته شده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص198-199</ref>.