الشذا الفياح من علوم إبن الصلاح: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

الشذا الفياح من علوم إبن الصلاح (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۰۶

۲۸۱ بایت اضافه‌شده ، ۳۰ اوت

جز

جایگزینی متن - ' ' به ''

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۹۸۰

ویرایش

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 |زبان
 | زبان = عربی
-| کد کنگره =
+| کد کنگره = BP 107/۷/ف‌لا۲۹ش۴
 | موضوع =
 |ناشر
@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 | پیش از =
 }}
-'''الشذا الفياح من علوم ابن الصلاح'''، نوشته برهان‌الدین ابراهیم بن موسی بن ایوب ابناسی (725-802ق)، از فقهای شافعی است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص18</ref>.
+'''الشذا الفياح من علوم ابن الصلاح'''، نوشته [[اب‍ن‍اس‍ی‌، اب‍راه‍ی‍م ‌ب‍ن ‌م‍وس‍ی‌|برهان‌الدین ابراهیم بن موسی بن ایوب ابناسی]] (725-802ق)، از فقهای شافعی است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص18</ref>.
-کتاب در دو جلد منتشر شده و نویسنده در آن، بین دو کتاب حافظ زین‌الدین عراقی («التقييد و الإيضاح» و «شرح الألفية») جمع کرده و اضافاتی را بر آن دو افزوده است <ref>ر.ک: همان، ص5</ref>.
+کتاب در دو جلد منتشر شده و نویسنده در آن، بین دو کتاب [[حافظ زین‌الدین عراقی]] («التقييد و الإيضاح» و «شرح الألفية») جمع کرده و اضافاتی را بر آن دو افزوده است <ref>ر.ک: همان، ص5</ref>.
-مؤلف، علم حدیث را از جلیل‌ترین علوم می‌داند و معتقد است که هر خردمند و فقیهی حق دارد عمر خود را در آن صرف نماید. وی بهترین کتاب را در این دانش، «علوم الحديث» ابن الصلاح می‌داند و نیکوترین سخن پیرامون کتاب یادشده را کلام حافظ زین‌الدین عراقی می‌خواند که آن را به نظم آورده و سپس شرح داده است. همچنین نکته‌هایی را بر آن نگاشته است و در آن اعترضات و پاسخ‌هایی را از جانب مصنف آورده و اعتراضات بر مصنف را رد نموده است.
+مؤلف، علم حدیث را از جلیل‌ترین علوم می‌داند و معتقد است که هر خردمند و فقیهی حق دارد عمر خود را در آن صرف نماید. وی بهترین کتاب را در این دانش، «علوم الحديث» ابن الصلاح می‌داند و نیکوترین سخن پیرامون کتاب یادشده را کلام [[حافظ زین‌الدین عراقی]] می‌خواند که آن را به نظم آورده و سپس شرح داده است. همچنین نکته‌هایی را بر آن نگاشته است و در آن اعترضات و پاسخ‌هایی را از جانب مصنف آورده و اعتراضات بر مصنف را رد نموده است.
 ابناسی، کلام عراقی و غیر او را خلاصه کرده و فوائدی حدیثی و مهماتی فقهی را به آن ضمیمه کرده است. وی نخست، عین متن ابن الصلاح را از اول نوع یا از اول مسئله تا آخر کلامش غالبا ذکر کرده و در آخر آن لفظ «انتهی» را آورده، سپس کلام عراقی یا غیر او (در صورت یافتن) یا کلامی از خویش را ذکر کرده است. وی کلام ابن الصلاح را همان گونه که خود ترتیب داده، بدون کم گذاشتن چیزی از آن، آورده و غالب کلام عراقی را نیز ذکر کرده، بلکه آنچه را در کتب سه‌گانه («علوم الحديث»، «التقييد و الإيضاح» و «شرح الألفية») موجود بوده، بدون تکرار، به‌علاوه کلام دیگران گرد آورده است<ref>ر.ک: همان، ص63-65</ref>.
-در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای از محقق (صلاح ابوخبیب) همراه با شرح حال ابناسی و همچنین روش او به‌همراه معرفی نسخه‌های خطی مبنا در تحقیق کتاب، آمده است.
+در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای از محقق ([[صلاح ابوخبیب]]) همراه با شرح حال ابناسی و همچنین روش او به‌همراه معرفی نسخه‌های خطی مبنا در تحقیق کتاب، آمده است.
 ==پانویس ==
@@ خط ۴۶: / خط ۴۶: @@
 [[رده:کتاب‌شناسی]]
+[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
+[[رده:حدیث]]
+[[رده:علم الحدیث]]
+[[رده:آثار کلی علم الحدیث]]
-[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]]
 [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1402 توسط غلامرضا بدرخانی]]
 [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1402 توسط محسن عزیزی]]