تلقيح الأفهام العلية بشرح القواعد الفقهية: تفاوت میان نسخه‌ها

بر طبق قاعده سوم، امری که ثبوتا و نفیا متیقن می‌باشد، به‌واسطه عروض شک، نقض نمی‌شود. این قاعده، یکی از قواعد بزرگ پنج‌گانه (که عبارتند از: الأمور بمقاصدها؛ الضرر يزال؛ العادة محكمة؛ المشقة تجلب التيسير و اليقين لا يزول بالشك) بوده که در اغلب ابواب فقهی و تمام فروعاتی که یقین و شک در آنها موضوعیت دارد، داخل می‌شود. مبنای این قاعده، آیه مبارکه 28 سوره نجم: '''إِنْ يتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ ۖ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيئًا''' (و جز در پی گمان و پندار نمی‌روند و ظن و گمان هم در فهم حق و حقیقت هیچ سودی ندارد) و روایاتی از پیامبر(ص)، از جمله «اليقين لا يزول بالشك» می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>.