۱۵٬۳۱۳
ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR58508J1.jpg | عنوان = مباهله در مدینه | عنوانهای دیگر = اسلام و مسیحیت | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ماسینیون، لویی (نويسنده) افتخارزاده، محمود (مترجم) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /م2م2 227/3 BP | موضوع =اسلام و مسیح...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /م2م2 227/3 BP | | کد کنگره = /م2م2 227/3 BP | ||
| موضوع =اسلام و مسیحیت - مباهله - اسلام - تاریخ - از آغاز تا 41ق. - محمد (ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - مسیحیت | | موضوع =اسلام و مسیحیت - مباهله - اسلام - تاریخ - از آغاز تا 41ق. - محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - مسیحیت | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = رسالت قلم | | ناشر = رسالت قلم | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
''' مباهله در مدینه'''، تألیف [[ماسینیون، لویی|لویی ماسینیون]] (1883-1962م) اسلامشناس معروف اروپایی و ترجمه [[افتخارزاده، محمود|محمودرضا افتخارزاده]] است که به چگونگی انجام مباهله در میان مسلمانان و ریشه قرآنی و نیز شرایط و نتایج تاریخی که منجر به مباهله میان پیامبر اسلام و مسیحیان نجران شد، میپردازد. همچنین از ابعاد و راز و رمز مذهبی آن سخن میگوید. | |||
مترجم در مقدمه کتاب به سرنوشت سیاسی تشیع در تاریخ از آغاز تا پایان سده هفتم هجری پرداخته است. | |||
پیشینه تاریخی مباهله، معنای لغوی مباهله، نص قرآنی مباهله، اسناد روایی مباهله، خلاصه گزارش مباهله، نقش اقتصادی نجران، راز و رمز مذهبی مباهله، تحلیل کتاب مباهله، تحلیل فصل ویژه مباهله در متون فرقه نصیریه و منابع روایی تاریخی مباهله عناوین مطالب کتاب را تشکیل میدهد<ref> ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، ص300</ref>. | |||
اصولا در جوامع انسانی از آغاز رسم بر این بوده که برای اثبات یک حقیقت و تأکید بر آن، سوگند یاد شود یا مباهله گردد، یا دلیل یقینآوری ارائه شود و یا عملا نمودی از آن حقیقت آشکار گردد. | |||
در نزد قوم سام از دوره تمدن بابل به بعد، تنها وسیله رایج و بینالمللی برای اثبات حقیقت، سوگند تطهری (=پاکدامنی) در مقابل سوگند وعد (=عهد و پیمان) معمول بوده است. سوگند پاکدامنی عبارت بود از نفرینی مشروط که فرد متهم، علیه خویش بر زبان میآورد و مقاد آن، این بود که اگر خلاف حقیقت گفته یا کرده باشد، خداوند او را مکافات کند<ref>متن کتاب، ص65-66</ref>. | |||
نویسند میگوید: | |||
اسامی چهارده نفر اشراف هیئت سیاسی نجران عینا در تاریخ ثبت شده است. این اسامی عینا به ابن اسحاق رسیده و او در «سیره» آورده است. در میان این اسامی افراد شناخته شده عبارتند از: قیس بن حصین بن قینان ذی الغصه حارثی، یزید بن عبدالمدان حارثی و پسرانش و...<ref>همان، ص83</ref>. | |||
نویسنده به نقل از دو مفسر؛ ضحاک و منذر عبدی میگوید که هیئتهای مسیحی با قبائل یهودی مدینه به گفتگو پرداختند و پس از تبادل نظر به نبوت پیامبر اسلام اعتراف و اقرار کردند که وی پیام آوری راستگو است و از انجام مباهله صرفنظر نمودند<ref>همان، ص84</ref>. | |||
خط ۳۱: | خط ۴۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر اول: مسیحیت)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1392ش. | #متن کتاب | ||
#ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر اول: مسیحیت)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1392ش. | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
خط ۴۱: | خط ۵۸: | ||
[[رده:اسلام و ادیان دیگر]] | [[رده:اسلام و ادیان دیگر]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1402]] | ||