۱۱۱٬۴۸۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'می گیرد' به 'می‌گیرد'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می دهد' به 'می‌دهد') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می گیرد' به 'می‌گیرد') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
آقای [[ابراهیم‌زاده، حسن|ابراهیم زاده]] قبل از اینکه وارد سرفصل های اصلی کتاب شوند در دو فصل کوچک به نسبت سیاست و اخلاق پرداخته اند و دو فصل با عناوین «سیاست، آینه اخلاق» و «تفکیک ناپذیری اخلاق از سیاست»آورده است. بعد از این دو فصل وارد بخش های اصلی شده اند. | آقای [[ابراهیم‌زاده، حسن|ابراهیم زاده]] قبل از اینکه وارد سرفصل های اصلی کتاب شوند در دو فصل کوچک به نسبت سیاست و اخلاق پرداخته اند و دو فصل با عناوین «سیاست، آینه اخلاق» و «تفکیک ناپذیری اخلاق از سیاست»آورده است. بعد از این دو فصل وارد بخش های اصلی شده اند. | ||
در بخش اول که انقلاب اخلاقی [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] نام دارد، نوع نگاه اخلاقی حضرت امام در آغاز مبارزه مورد بررسی قرار | در بخش اول که انقلاب اخلاقی [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] نام دارد، نوع نگاه اخلاقی حضرت امام در آغاز مبارزه مورد بررسی قرار می‌گیرد و به برخورد های اخلاقی حضرت امام اشاره می‌شود تا بعد اخلاقی انقلاب امام خمینی را هر چه بیشتر به خوانندگان بشناساند. این بخش شامل چند سرفصل می‌شود: انگیزه های اخلاقی قیام [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، برخورد اخلاقی اولین گام مبارزه، برخورد اخلاقی امام با شاه، برخورد قانونی دومین گام، اعلام مبارزه سومین گام. در قالب این سرفصل ها روند برخودر امام با رژیم طاغوت را بیان می‌شود. امام در اولین نامه خود که پس از تصویب لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی به شاه نوشت او را با احترام خطاب و تقاضای خود مبنی بر حذف برنامه های مخالف دیانت از برنامه های دولت را خواستار شد. | ||
در بخش بعدی، اخلاق انقلابی امام(ره) مورد بحث قرار | در بخش بعدی، اخلاق انقلابی امام(ره) مورد بحث قرار می‌گیرد و شاخص‌های عدم اعتقاد به مبارزه مسلحانه، عدم تمایل به حزب گرایی و رفتار حزبی، عدم نگرش تاکتیکی به احزاب و دسته های سیاسی،رابطه اخلاقی امام با یاران خود، محوریت مهربانی در مشی سیاسی و نقش مردم در مکتب اخلاقی حضرت امام احصا و تبیین می‌شود. در بخش آخر نگاه امام نسبت به مردم به عنوان امت برگزیده، برادر رهبر و صاحب و حافظ اصلی انقلاب اسلامی تبیین شده است. | ||
بخش سوم این مجموعه به تجلی اخلاق در حکومت امام(ره) پرداخته است و جلوه های آن را مورد بررسی قرار داده است. از جمله این جلوه ها می‌توان به برخورد عادلانه در مشی سیاسی، خدامحوری در انتخاب افراد، امام و عنصر هدایت در سیاست خارجی، حفظ حرمت انسان در پیشبرد اهداف اشاره کرد. در تشریح برخورد عادلانه نویسنده بحث نفی تبعیض در بیان اعتقادات و رعایت قانون از سوی امام را مطرح می-کند. درباره خدامحوری در انتخاب افراد، که یکی از وجوه تجلی اخلاق در رفتار سیاسی امام است؛ مواجهه ی امام با منتقدان، روشنفکران و جوانان مورد بررسی قرار | بخش سوم این مجموعه به تجلی اخلاق در حکومت امام(ره) پرداخته است و جلوه های آن را مورد بررسی قرار داده است. از جمله این جلوه ها می‌توان به برخورد عادلانه در مشی سیاسی، خدامحوری در انتخاب افراد، امام و عنصر هدایت در سیاست خارجی، حفظ حرمت انسان در پیشبرد اهداف اشاره کرد. در تشریح برخورد عادلانه نویسنده بحث نفی تبعیض در بیان اعتقادات و رعایت قانون از سوی امام را مطرح می-کند. درباره خدامحوری در انتخاب افراد، که یکی از وجوه تجلی اخلاق در رفتار سیاسی امام است؛ مواجهه ی امام با منتقدان، روشنفکران و جوانان مورد بررسی قرار می‌گیرد. در ذیل عنوان «امام و عنصر هدایت در سیاست خارجی» مکتب اخلاقی و سیاسی امام، اصالت هدایت در حرکت امام و تکلیف مداری در اندیشه ی امام باذکر مثال هایی به خواننده نشان داده شده است. در بخش «حفظ حرمت انسان در پیشبرد اهداف» رابطه ساده زیستی و مقابله با ظلم در اندیشه امام و نیز چرایی طرح دکترین ساده زیستی مسئولین و ارتباط آن با اخلاق در اندیشه امام مورد بررسی قرار می‌گیرد. | ||
امام همواره مسئولین را سفارش می کردند به مدارا با مردم و می-فرمودند:»در مسائل ملایمت و جهت رحمت، بهتر از جهت خشونت تاثیر می-کند... با ملایمت انسان بهتر می‌تواند مسائل را حل کند تا با خشونت.» عذر خواهی امام از مردم در برخی از مقاطع تاریخ انقلاب،اظهار شرمندگی و کوچکی در مقابل آنان،توصیه های مکرر به مسئولین برای خدمت به مردم، به کارگیری الفاظ ساده و عامیانه در سخنرانی ها همه وهمه نشان از احترام نهادن به عامه مردم و جلب توجه مسئولین به آنها دارد. | امام همواره مسئولین را سفارش می کردند به مدارا با مردم و می-فرمودند:»در مسائل ملایمت و جهت رحمت، بهتر از جهت خشونت تاثیر می-کند... با ملایمت انسان بهتر می‌تواند مسائل را حل کند تا با خشونت.» عذر خواهی امام از مردم در برخی از مقاطع تاریخ انقلاب،اظهار شرمندگی و کوچکی در مقابل آنان،توصیه های مکرر به مسئولین برای خدمت به مردم، به کارگیری الفاظ ساده و عامیانه در سخنرانی ها همه وهمه نشان از احترام نهادن به عامه مردم و جلب توجه مسئولین به آنها دارد. | ||
چهارمین و آخرین بخش این کتاب، ریزش های انقلاب و نوع برخورد [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام خمینی(ره)]] با این افراد را تبیین می کند. افرادی که از خط اصیل انقلاب خارج شدند و برخورد امام که مثل همه ابعاد زندگی شان اخلاق مدار و با رعایت حق بود. در این بخش مواجهه حضرت امام با آقایان بازرگان، [[شریعتمداری، سید محمدکاظم|شریعتمداری]]، بنی صدر و آقای [[منتظری، حسینعلی|منتظری]] مورد بحث و بررسی قرار | چهارمین و آخرین بخش این کتاب، ریزش های انقلاب و نوع برخورد [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام خمینی(ره)]] با این افراد را تبیین می کند. افرادی که از خط اصیل انقلاب خارج شدند و برخورد امام که مثل همه ابعاد زندگی شان اخلاق مدار و با رعایت حق بود. در این بخش مواجهه حضرت امام با آقایان بازرگان، [[شریعتمداری، سید محمدکاظم|شریعتمداری]]، بنی صدر و آقای [[منتظری، حسینعلی|منتظری]] مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. در مورد آقای [[منتظری، حسینعلی|منتظری]] سیر نامه های امام به او ورویکرد ناصحانه و تحذیری امام در این نامه ها به خوبی برخورد اخلاقی ایشان را در این مقطع از تاریخ نشان می‌دهد. تلاش امام در جهت دور نگه داشتن آقای منتظری از بحرانی بود که نظام با آن دست و پنجه نرم می کرد. این سیر در نامه ای که امام به وزرا و نمایندگان مجلس نوشتند آشکار شد:»... شنیدم در جریان امر حضرت آقای منتظری نیستید و نمی دانید قضیه از چه قرار است. همین قدر بدانید که پدر پیرتان بیش از دو سال است در اعلامیه ها و پیغام ها تمام تلاش خود را نموده است تا قضیه بدین جا ختم نگردد، ولی متأسفانه موفق نشد»....<ref> ر.ک: بی‌نام، ص69-70</ref> | ||