۱۰۶٬۴۸۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'هها' به 'هها'
جز (جایگزینی متن - 'مقدمه و متن کتاب↵==وابسته‌ها==↵' به 'مقدمه و متن کتاب ==وابسته‌ها== ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'هها') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
مفهوم این احاديث این است كه در حال عادى سجده به این اشياء جايز نيست. | مفهوم این احاديث این است كه در حال عادى سجده به این اشياء جايز نيست. | ||
نگارنده مطالبى را برای بيان حد ضرورت ارائه كرده است. | نگارنده مطالبى را برای بيان حد ضرورت ارائه كرده است. | ||
3-گروه سوم از ادله وجوب سجده بر زمین، | 3-گروه سوم از ادله وجوب سجده بر زمین، راههاى اعمال شده توسط صحابه برای برطرف كردن ناراحتى حاصل از سرما و گرما در حال سجده است كه خنك كردن سنگريزه‌ها با دست، خنك كردن سنگريزه‌ها با زير و رو كردن آنها، خنك كردن سنگريزه‌ها با تأخير انداختن نماز تا هنگام خنكى هوا از جمله آن موارد است. مصنف روايات متعددى را نيز برای این بخش به همراه مستندات روايى آنها ذكر كرده و نتيجه مى‌گیرد كه اگر سجده بر زمین لازم نبود انجام این كارها بى‌معنا بود و بهترين راه آن بود كه روى لباس خود سجده كنند. در حالى كه مى‌بينيم آنها سختى‌هاى فراوان را تحمل می‌كردند و حتى نماز را به تأخير مى‌انداختند تا بر زمین سجده كنند.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=99&viewType=html ر.ک: همان، صص99-109]</ref> | ||
دوره‌ى دوم: سجده بر گیاهان زمین<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=111&viewType=html ر.ک: همان، ص111]</ref> | دوره‌ى دوم: سجده بر گیاهان زمین<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=111&viewType=html ر.ک: همان، ص111]</ref> | ||
به اعتقاد نگارنده از ادله قطعى و متواتر مى‌توان چنين استنباط كرد كه پيامبر(ص) سجده بر گیاهان غيرخوراكى و پوشاكى را در زمان‌هاى بعد اجازه فرمودند و در این مسأله گیاهان زمین را به خود زمین ملحق نمودند و حتى برای سهولت به مسلمانان اجازه دادند تا از گیاهان چيزى به نام «خمره» از شاخ و برگ خرما تهيه كنند و به مسجد آورند. | به اعتقاد نگارنده از ادله قطعى و متواتر مى‌توان چنين استنباط كرد كه پيامبر(ص) سجده بر گیاهان غيرخوراكى و پوشاكى را در زمان‌هاى بعد اجازه فرمودند و در این مسأله گیاهان زمین را به خود زمین ملحق نمودند و حتى برای سهولت به مسلمانان اجازه دادند تا از گیاهان چيزى به نام «خمره» از شاخ و برگ خرما تهيه كنند و به مسجد آورند. | ||