۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مقیاس الروایة فی علم الدرایة''' عنوان اثری است یک جلدی به زبان عربی از | '''مقیاس الروایة فی علم الدرایة''' عنوان اثری است یک جلدی به زبان عربی از [[سیفی مازندرانی، علی‌اکبر|علی‌اکبر سیفی مازندرانی]] با موضوع علوم حدیث. نویسنده در این کتاب، به بیان مباحث مربوط به علم درایة الحدیث، پرداخته است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب یک جلد دارد و محتوای مطالب آن در 10 بخش ارائه شده است. از کتابهای فقهی، اصولی، روایی و تفسیر در شکل‌گیری محتوای این کتاب بهره برده شده است و این منابع به صورت الفبایی در انتهای اثر، ذکر شده. از جمله منابع کتاب می‌توان | کتاب یک جلد دارد و محتوای مطالب آن در 10 بخش ارائه شده است. از کتابهای فقهی، اصولی، روایی و تفسیر در شکل‌گیری محتوای این کتاب بهره برده شده است و این منابع به صورت الفبایی در انتهای اثر، ذکر شده. از جمله منابع کتاب می‌توان «[[أجود التقريرات|اجود التقریرات]]» [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویی]]، «[[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]]» [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، «[[أصول الفقه (طبع اسماعیلیان)|اصول فقه]]» [[مظفر، محمدرضا|محمدرضا مظفر]]، «اصول فقه» شیخ خضری، «[[اصول کافی (ترجمه مصطفوی)|اصول کافی]]»، «انوار الهدایة»، «[[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]]»، «[[تعلیقه منهج المقال]]» [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانی]]، «[[تهذيب الأحكام|تهذیب الاحکام]]» [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، «[[توضيح المقال في علم الرجال|توضیح المقال]]» [[کنی تهرانی، علی|ملا علی کنی]]، «[[جامع المقاصد في شرح القواعد|جامع القاصد]]» [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق کرکی]]، «[[جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام|جواهر الکلام]]» [[صاحب جواهر، محمدحسن|شیخ محمد حسن نجفی]]، «[[درر الفوائد في الحاشیة علی الفرائد|حاشیه فرائد الاصول]]» [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]]، «[[الحبل المتين في أحكام الدين (طبع قدیم)|الحبل المتین]]» [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایی]]، «[[الحدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهرة|الحدائق الناضرة]]» [[بحرانی، یوسف بن احمد|شیخ یوسف بحرانی]] و ... را نام برد.<ref>ر.ک: منابع کتاب، ص231-233</ref> | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
گاه از این روایت به غریب مشهور تعبیر می‌شود و به علت اشتهار نقلش، غرابت تنها در متن آن است نه در سندش(هرچند در یک طرف از سندش). میرداماد در رواشح از اهل درایه نقل کرده که گفته‌اند: روایتی که به لحاظ متنی غریب باشد در إسناد یافت نمی‌شود مگر در جایی که حدیث مفردی مشهور باشد و جماعت کثیری آن را از کسی که متفرد به آن روایت است نقل کرده باشند؛ اینجاست که روایت ما غریب مشهور خواهد شد و به عبارت دیگر روایتی خواهد بود غریب المتن و غیر غریب الاسناد مگر به نسبت به یکی از طرفین آن؛ یعنی اسناد این روایت متصف به غرابت در طرف اولش خواهد بود و در عین حال متصف به شهرت در وسط و طرف دیگرش خواهد بود.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص85</ref> | گاه از این روایت به غریب مشهور تعبیر می‌شود و به علت اشتهار نقلش، غرابت تنها در متن آن است نه در سندش(هرچند در یک طرف از سندش). میرداماد در رواشح از اهل درایه نقل کرده که گفته‌اند: روایتی که به لحاظ متنی غریب باشد در إسناد یافت نمی‌شود مگر در جایی که حدیث مفردی مشهور باشد و جماعت کثیری آن را از کسی که متفرد به آن روایت است نقل کرده باشند؛ اینجاست که روایت ما غریب مشهور خواهد شد و به عبارت دیگر روایتی خواهد بود غریب المتن و غیر غریب الاسناد مگر به نسبت به یکی از طرفین آن؛ یعنی اسناد این روایت متصف به غرابت در طرف اولش خواهد بود و در عین حال متصف به شهرت در وسط و طرف دیگرش خواهد بود.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص85</ref> | ||
گاه نیز غرابت هم در متن حدیث هست و هم در سند آن، و آن روایتی است که تنها یک نفر متن آن را نقل کرده و این متن و نقل آن در میان اصحاب، مشهور نیست. شهید ثانی قائل به این نوع از روایت است و این مطلب از مقابله‌اش در این قسم از روایت غریب با دو قسم دیگر(غریب المتن و غریب السند) آشکار می‌شود. با این کلام و تقسیم‌بندی شهید، اشکال در کلام محقق مامقانی روشن می‌شود که در این قسم از روایت غریب، اشتهار متن را شرط کرده بود. یک نوع دیگر از غرابت هم وجود دارد و آن غرابت در لفظ روایت است؛ این نوع غرابت در جایی است که متن روایت مشتمل بر لفظ غامض المعنایی باشد که آن لفظ به خاطر نادر بودن استعمال در لغت و زبان رایج مردم، بعید از فهم است.<ref>ر.ک: همان، ص86</ref> | گاه نیز غرابت هم در متن حدیث هست و هم در سند آن، و آن روایتی است که تنها یک نفر متن آن را نقل کرده و این متن و نقل آن در میان اصحاب، مشهور نیست. [[شهید ثانی، زین‌الدین بن علی|شهید ثانی]] قائل به این نوع از روایت است و این مطلب از مقابله‌اش در این قسم از روایت غریب با دو قسم دیگر(غریب المتن و غریب السند) آشکار می‌شود. با این کلام و تقسیم‌بندی شهید، اشکال در کلام محقق مامقانی روشن می‌شود که در این قسم از روایت غریب، اشتهار متن را شرط کرده بود. یک نوع دیگر از غرابت هم وجود دارد و آن غرابت در لفظ روایت است؛ این نوع غرابت در جایی است که متن روایت مشتمل بر لفظ غامض المعنایی باشد که آن لفظ به خاطر نادر بودن استعمال در لغت و زبان رایج مردم، بعید از فهم است.<ref>ر.ک: همان، ص86</ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||