ضياء الفرقان في تفسیر القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

نویسنده شیوه تفسیری اندیشمندان را متفاوت از هم دانسته بدین صورت که حکیم، اخلاقی، فقیه، ادیب و اجتماعی هر یک از منظر و دیدگاه رشته تخصصی خود به تفسیر قرآن پرداخته‌اند. سپس می‌نویسد: و به همین جهت فراوان به قلبم خطور می‌کرد که قرآن کریم را کامل از جمیع جهات شرح کنم؛ مطابق با آنچه از ظواهر کتاب و محکمات آن، از روایات متواتر و صحیح از اهل‌بیت(ع)، از عقل فطری صحیح که خداوند آن را حجت باطنی انسان قرار داده و با کمک از آیات دیگر، برداشت خواهم کرد.<ref>ر.ک: مقدمه، ص10</ref>‏

مفسر مباحث هر سوره را در سه بخش لغت، اعراب و تفسیر مطرح کرده است. تنها در سوره حمد بخش دیگری با عنوان «معنی» نیز دیده می‌شود. در بخش لغت، معانی واژگان به‌اختصار بدون اشاره به نام لغوی یا معجم خاصی ذکر شده است. در بخش اعراب وجوه مختلف اعراب بیشتر بدون اشاره به قائلین و گاه با اشاره به قائلین وجوه ذکر شده است. گاه با عبارت «قال بعض العرفاء».<ref>ر.ک: همان، جلد 9، ص312</ref>‏ و گاه با تعبیر «قال بعض المفسرین»<ref>ر.ک: همان، ص321</ref>‏ به نقل اقوال پرداخته است. مفسر تنها به نقل دیدگاه مفسرین شیعه نپرداخته، بلکه به ذکر نظرات مفسرین اهل‌سنت مانند شافعیه نیز توجه داشته است.<ref>ر.ک: همان، جلد 4، ص452-451</ref>‏ و پس از ذکر نظرات مختلف، دیدگاه خود را نیز با «انا اقول» یا «اقول» مطرح کرده است.<ref>ر.ک: همان، جلد 13، ص77 و 78</ref>‏