رسائل الميرزا القمي: تفاوت میان نسخه‌ها

# كتاب القضاء: [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزای قمی]] در دو کتاب فقهی [[غنائم الأيام في مسائل الحلال و الحرام|غنائم الأيام]] و [[مناهج الأحكام، كتاب الصلاة|مناهج الأحكام]] تنها به عبادات پرداخت و در کتب معاملات نیز با وجود نیاز به کتاب قضاء اعتنایی به نگارش آن نکرد؛ با وجود این‌که فقها متصدی قضاوت بین مردم بودند؛ حکام قاجار نیز به‌ویژه «فتحعلی شاه» برای رعایت ظواهر اسلام از جمله قضاوت اسلامی مشتاق بودند و همچنین پرسش‌هایی که از حاکم یا فقیه از سوی محکوم علیهم یا لهم مطرح می‌شد. همه این‌ها انگیزه‌هایی برای نگارش کتاب قضا به شکل مستقل از سوی [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزای قمی]] شد<ref>ر.ک: همان</ref>‏.

# رسالة في الميراث: کلام در این رساله پیرامون تقسیم ارث بعد از ادای دین و وصیت و حبوه است؛ به‌ویژه آنجا که حبوه تمام ترکه را دربر می‌گیرد. همچنین برخی مسائل اصولی و به‌ویژه مسئله عام و خاص و در آخر مسئله عدم ارث بردن برادر رضاعی مورد بحث قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص20-19</ref>‏.

# رسالة في الشرط ضمن العقد: میرزا در ابتدای این رساله «شرط ضمن عقد» را در لسان علما در همه زمان‌ها متداول و از مشکلات و مبهمات فقهی دانسته که با وجود تفکر و مراجعه و مطالعه فراوان نتوانسته ابهام آن را کاملاً برطرف کند؛ لکن بسیاری از ایرادات پنهان آن را آشکار و برطرف کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد2، ص909</ref>‏.

# رسالة في مسألة شیر بها: شیر بها رسم رایجی در برخی بلاد اسلامی است. خلاصه‌اش آن است که ولی زوجه مالی را از زوج به‌عنوان ثمن و بهای شیر دادن می‌گیرد. از این مسئله در هیچ‌یک از کتب فقهی عمومی بحث نشده و از مسائل مستحدثه و جدید‌ در زمان ماست که پیش از میرزای قمی کسی از آن بحث نکرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص20</ref>‏.