مباحث التخصيص عند الأصوليين: تفاوت میان نسخه‌ها

روش مؤلف  بدین صورت است که ابتدا آرای علما را در هر مسئله‌ای مطرح و بعد از ذکر ادله آن‌ها به ترتیب مذاهبشان، مناقشات پیرامون این ادله را می‌آورد. در صورت امکان برخی از این مناقشات را دفع، و در نهایت آن چه را که به نظر خودش، ارجح است مطرح می‌کند. <ref>همان </ref>.

مقدمه شامل بر تعریف عام و خاص و نوع دلالتشان(از حیث قطعی و ظنی بودن) و آثار مترتب بر این بحث است و در  باب اول، تعریف تخصیص و فرق آن با نسخ، جواز تخصیص و ادله موافقین و مخالفین آن، آمده است. حقیقت مخصص و انواع آن، عام مخصوص بین حقیقت و مجاز، و حجیت آن، آرای اصولیون در استدلال به عام قبل از تفحص از مخصص و میزان تفحص، جزو مباحث باب دوم است. انواع مخصص (متصل و منفصل)، و انواع مخصص متصل از قبیل شرط و صفت و غایت و همچنین انواع مخصص منفصل مانند مخصص عقلی و حسی و دلیل سمعی، در باب سوم بحث می‌شود. مواردی مثل اجماع و قیاس و مفهوم و عادت، تقریر نیز از سوی برخی، به‌عنوان مخصص مطرح شده که مؤلف  آن‌ها را نمی‌پذیرد. تخصیص به‌خصوص سبب و مذهب راوی و تعاطف بین عام و خاص و رجوع ضمیر به بخشی از عام، نیز از جمله مباحث باب سوم است. خاتمه نیز اختصاص به نتیجه بحث‌های کتاب دارد. <ref>همان ص 5 و 6 </ref>