ابن نما، محمد بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'لـ' به 'ل'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'لـ' به 'ل')
خط ۴: خط ۴:
| اندازه تصویر =  
| اندازه تصویر =  
| توضیح تصویر =  
| توضیح تصویر =  
| نام کامل = ابو ابراهیم (یا ابوجعفر) محمد بن ‌جعفر بن ‌محمد (هبة اللـه) ابن ‌نما
| نام کامل = ابو ابراهیم (یا ابوجعفر) محمد بن ‌جعفر بن ‌محمد (هبة الله) ابن ‌نما
| نام‌های دیگر =  
| نام‌های دیگر =  
| لقب = نجیب الدین
| لقب = نجیب الدین
خط ۴۳: خط ۴۳:
}}
}}


'''ابو ابراهیم (یا ابوجعفر) محمد بن ‌جعفر بن ‌محمد (هبة اللـه) ابن ‌نما'''، ملقب به نجیب‌الدین (د ذیحجه 645 / آوریل 1248).  
'''ابو ابراهیم (یا ابوجعفر) محمد بن ‌جعفر بن ‌محمد (هبة الله) ابن ‌نما'''، ملقب به نجیب‌الدین (د ذیحجه 645 / آوریل 1248).  


==خاندان ==
==خاندان ==
ابن ‌نَما، عنوان افراد خاندانی امامی از عالمان و فقیهان حله که در سده‌های 6-8ق/12-14م می‌زیسته‌اند. نیای بزرگ آنان نما پسر علی  بن ‌حمدون ربعی بود که با ابوعلی طوسی معاصر بوده است. از پیشینیان این خاندان علی  بن ‌علی بن ‌نما را می‌توان نام برد که از حسن  بن ‌علی بن ‌حمزه اقساسی (د 593ق) روایت کرده و چنانکه از تنبیه ورّام بر می‌آید، ابوالحسن علی بن ‌ابراهیم عریضی از وی بهره برده است. دیگر عضو قدیم این خاندان ابوالبقاء هبه اللـه ابن ‌نماست که در نخستین سند کتاب سُلیم  بن ‌قیس هلالی از او یاد شده است؛ طبق این سند ابوالبقاء کتاب مذکور را نزد ابوعبداللـه حسین  بن ‌احمد بن ‌طحال مقدادی در 520ق در نجف قرائت کرده است. همچنین از المزار مشهدی بر می‌آید که مؤلف آن در 569 و 573ق از ابوالبقاء استفاده برده است. نیز می‌دانیم که پسر وی جعفر بن ‌هبه‌ اللـه از راویان او به شمار می‌رود.
ابن ‌نَما، عنوان افراد خاندانی امامی از عالمان و فقیهان حله که در سده‌های 6-8ق/12-14م می‌زیسته‌اند. نیای بزرگ آنان نما پسر علی  بن ‌حمدون ربعی بود که با ابوعلی طوسی معاصر بوده است. از پیشینیان این خاندان علی  بن ‌علی بن ‌نما را می‌توان نام برد که از حسن  بن ‌علی بن ‌حمزه اقساسی (د 593ق) روایت کرده و چنانکه از تنبیه ورّام بر می‌آید، ابوالحسن علی بن ‌ابراهیم عریضی از وی بهره برده است. دیگر عضو قدیم این خاندان ابوالبقاء هبه الله ابن ‌نماست که در نخستین سند کتاب سُلیم  بن ‌قیس هلالی از او یاد شده است؛ طبق این سند ابوالبقاء کتاب مذکور را نزد ابوعبدالله حسین  بن ‌احمد بن ‌طحال مقدادی در 520ق در نجف قرائت کرده است. همچنین از المزار مشهدی بر می‌آید که مؤلف آن در 569 و 573ق از ابوالبقاء استفاده برده است. نیز می‌دانیم که پسر وی جعفر بن ‌هبه‌ الله از راویان او به شمار می‌رود.


==ولادت و وفات==
==ولادت و وفات==
خط ۵۲: خط ۵۲:


==مشایخ ==
==مشایخ ==
از اسناد برخی روایات نیز بر می‌آید که وی از افرادی چون ابوالفرج علی بن ‌سعید راوندی، ابن ‌ادریس حلی، محمد بن ‌جعفر مشهدی، عبد الرؤساء هبه‌ اللـه بن ‌حامد، برهان‌الدین محمد قزوینی و نیز از پدر خود جعفر بن ‌نما روایت کرده است.  
از اسناد برخی روایات نیز بر می‌آید که وی از افرادی چون ابوالفرج علی بن ‌سعید راوندی، ابن ‌ادریس حلی، محمد بن ‌جعفر مشهدی، عبد الرؤساء هبه‌ الله بن ‌حامد، برهان‌الدین محمد قزوینی و نیز از پدر خود جعفر بن ‌نما روایت کرده است.  


==شاگردان==
==شاگردان==