۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مالدین' به 'مالدین') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
نوشتار حاضر به تاریخ تصوف در آسیای مرکزی، جریانها و شخصیتهای صوفیه در این منطقه پرداخته است. در این پژوهش با وجود آنکه در دوره نخست (زمینههای پیدایی تصوف) به گونهای اجتناب ناپذیر محافل اخلاقی، به دلیل رابطه جدایی ناپذیر زهد و تعالیم اخلاقی با تصوف، مورد توجه قرار گرفتهاند، اما در گزینش شخصیتهای مورد مطالعه سعی شده است تا به کسانی پرداخته شود که یا در سلسلههای معنوی صوفیه جای گرفته یا به نحو دیگر ارتباط آنان با مسیر شکلگیری تصوف در آسیای مرکزی به اثبات رسیده است. <ref> متن، ص 15 </ref> | نوشتار حاضر به تاریخ تصوف در آسیای مرکزی، جریانها و شخصیتهای صوفیه در این منطقه پرداخته است. در این پژوهش با وجود آنکه در دوره نخست (زمینههای پیدایی تصوف) به گونهای اجتناب ناپذیر محافل اخلاقی، به دلیل رابطه جدایی ناپذیر زهد و تعالیم اخلاقی با تصوف، مورد توجه قرار گرفتهاند، اما در گزینش شخصیتهای مورد مطالعه سعی شده است تا به کسانی پرداخته شود که یا در سلسلههای معنوی صوفیه جای گرفته یا به نحو دیگر ارتباط آنان با مسیر شکلگیری تصوف در آسیای مرکزی به اثبات رسیده است. <ref> متن، ص 15 </ref> | ||
ساختار کتاب در پنج بخش تنظیم شده است. بخش اول به زمینههای پیدایش تصوف اختصاص یافته است. در این بخش تعالم صوفیه در عصرصحابه، تابعان در حوزههای مختلف حجاز، عراق، مرو و سمرقند ذکر شده و به موضوع زهد، زهد اهل حدیث و مکتب زهد ابن مبارک پرداخته و در ادامه از زهد در محافل مرجئه سخن گفته است. در بخش دوم زهد و تصوف در عصر طاهریان و سامانیان به بحث گذاشته شده و شامل مباحثی در خصوص اصحاب حدیث و صوفیه، اندیشمندان بزرگ صوفیه در قرن سوم، مکاتب و محافل و شخصیتهای عرفانی، و تعاطی اندیشه عرفانی میان خراسان و بغداد با نگاهی به محافل صوفیه در بلخ و نیشابور است. در ادامه به ذکر برخی از مذاهب صوفیه نظیر حکیمیه، سیاریه، سرخسیه و کرامیه پرداخته شده است. بخش سوم به تصوف در آسیای مرکزی در عصر پیش چغتایی پرداخته و تعالیم ابو سعید ابو الخیر و | ساختار کتاب در پنج بخش تنظیم شده است. بخش اول به زمینههای پیدایش تصوف اختصاص یافته است. در این بخش تعالم صوفیه در عصرصحابه، تابعان در حوزههای مختلف حجاز، عراق، مرو و سمرقند ذکر شده و به موضوع زهد، زهد اهل حدیث و مکتب زهد ابن مبارک پرداخته و در ادامه از زهد در محافل مرجئه سخن گفته است. در بخش دوم زهد و تصوف در عصر طاهریان و سامانیان به بحث گذاشته شده و شامل مباحثی در خصوص اصحاب حدیث و صوفیه، اندیشمندان بزرگ صوفیه در قرن سوم، مکاتب و محافل و شخصیتهای عرفانی، و تعاطی اندیشه عرفانی میان خراسان و بغداد با نگاهی به محافل صوفیه در بلخ و نیشابور است. در ادامه به ذکر برخی از مذاهب صوفیه نظیر حکیمیه، سیاریه، سرخسیه و کرامیه پرداخته شده است. بخش سوم به تصوف در آسیای مرکزی در عصر پیش چغتایی پرداخته و تعالیم ابو سعید ابو الخیر و نجمالدین کبری، موج جدید سنتگرا در تصوف ماوراء النهر ومطالبی در حیات فرهنگی صوفیه مطرح شده است. بخش چهارم در حیات صوفیه در عصر چغتایی و ازبکی است و به حیات اجتماعی صوفیه و سلسله و طریقههای صوفیه پرداخته است. در بخش پنجم تحت عنوان تحولات عصر جدید و حیات صوفیه از زمینههای اجتماعی تصوف در عصر تزاری، صوفیه از استیلای تزاری تا استقرار نظام شوروی، حیات صوفیه در دوره حاکمیت شوروی و تصوف در دوره استقلال سخن به میان آمده است. | ||
فهرست محتوا در آغاز کتاب آمده است. | فهرست محتوا در آغاز کتاب آمده است. |