شاهنامه فردوسی (نشر قطره): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مالدین' به 'م‌الدین'
جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین')
جز (جایگزینی متن - 'مالدین' به 'م‌الدین')
خط ۳۴: خط ۳۴:
شاهنامه به علت ازدست‌رفتن بیشتر آثار نظم و نثر فارسی پیش از [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]]، بزرگ‌ترین گنجینه واژگان زبان فارسی بشمار می‌رود.<ref>ر.ک: خالقی مطلق، جلال، ص514</ref>‏  
شاهنامه به علت ازدست‌رفتن بیشتر آثار نظم و نثر فارسی پیش از [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]]، بزرگ‌ترین گنجینه واژگان زبان فارسی بشمار می‌رود.<ref>ر.ک: خالقی مطلق، جلال، ص514</ref>‏  


[[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] از شاهنامه و مأخذ خود بارها به لفظ «نامه»، «نامه باستان»، «نامه خسروان»، «نامه شهریار» و نظایر آن نام برده، ولی جایی اثر خود را «شاهنامه» یا به‌ضرورت وزن «شهنامه» ننامیده است؛ اما چون همه منابع پس از [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]]، کتاب او را به این عنوان نامیده‌اند و همچنین در همه دست‌نویس‌های این کتاب و ترجمه عربی [[بنداری، قوامالدین|قوام‌الدین بنداری]] عنوان آن «شاهنامه» است، دیگر تردیدی نمی‌ماند که عنوان کتاب در اصل هم «شاهنامه» بوده است که ترجمه فارسی «خداینامگ» در پهلوی است.<ref>ر.ک: همان، ص513-512</ref>‏  
[[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] از شاهنامه و مأخذ خود بارها به لفظ «نامه»، «نامه باستان»، «نامه خسروان»، «نامه شهریار» و نظایر آن نام برده، ولی جایی اثر خود را «شاهنامه» یا به‌ضرورت وزن «شهنامه» ننامیده است؛ اما چون همه منابع پس از [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]]، کتاب او را به این عنوان نامیده‌اند و همچنین در همه دست‌نویس‌های این کتاب و ترجمه عربی [[بنداری، قوام‌الدین|قوام‌الدین بنداری]] عنوان آن «شاهنامه» است، دیگر تردیدی نمی‌ماند که عنوان کتاب در اصل هم «شاهنامه» بوده است که ترجمه فارسی «خداینامگ» در پهلوی است.<ref>ر.ک: همان، ص513-512</ref>‏  


در باب فرهنگ شاهنامه، غیر از لغت شاهنامه [[بغدادی، عبدالقادر بن عمر|عبدالقادر بغدادی]]، فرهنگ شاهنامه اثر [[وولف، ف|ف. وولف]]، را می‌توان یاد کرد. از میان مهم‌ترین پژوهش‌ها نیز به حماسه ملی ایران نوشته [[نولدکه، تئودور|تئودور نولدکه]] می‌توان اشاره کرد.<ref>ر.ک: مقدمه، ص9؛ خالقی مطلق، جلال، ص518</ref>‏  
در باب فرهنگ شاهنامه، غیر از لغت شاهنامه [[بغدادی، عبدالقادر بن عمر|عبدالقادر بغدادی]]، فرهنگ شاهنامه اثر [[وولف، ف|ف. وولف]]، را می‌توان یاد کرد. از میان مهم‌ترین پژوهش‌ها نیز به حماسه ملی ایران نوشته [[نولدکه، تئودور|تئودور نولدکه]] می‌توان اشاره کرد.<ref>ر.ک: مقدمه، ص9؛ خالقی مطلق، جلال، ص518</ref>‏