۱٬۱۲۴
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابن بابویه، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''کتاب الزهد''' تألیف [[کوفی اهوازی، حسین بن سعید|حسین بن سعید کوفی اهوازی]] از یاران [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا]]، امام جواد و امام هادی علیهم‌السلام، یکی از مجموعه‌های حدیثی کهن شیعه است که در موضوعات زهد و خودسازی و ساده‌زیستی نوشته شده و با تحقیق [[غلامعلی، مهدی|مهدی غلامعلی]] به چاپ رسیده است. | '''کتاب الزهد''' تألیف [[کوفی اهوازی، حسین بن سعید|حسین بن سعید کوفی اهوازی]] از یاران [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا]]، امام جواد و امام هادی علیهم‌السلام، یکی از مجموعه‌های حدیثی کهن شیعه است که در موضوعات زهد و خودسازی و ساده‌زیستی نوشته شده و با تحقیق [[غلامعلی، مهدی|مهدی غلامعلی]] به چاپ رسیده است. | ||
در سیر نگارش‌های اخلاقی که از نیمۀ اول قرن دوم آغاز شد، آثار متعددی با عنوان «کتاب الزهد» تألیف گردید که نخستین نگاشته‌ها در این عرصه محسوب می‌شوند. این آثار ابتدا از حوزۀ عراق و دو مکتب کوفه و بغداد نشأت گرفت؛ در سدۀ سوم تداوم یافت و به دیگر‌حوزه‌های علمی شیعه همچون قم و اهواز انتقال یافت که تألیفات عالمانی چون محمد بن أورمه قمی، علی بن مهزیار و [[کوفی اهوازی، حسین بن سعید|حسین بن سعید اهوازی]] گواه آن است. از میان آثار این عالمان، کتاب الزهد حسین بن سعید تا به امروز باقی است که در آن به مباحثی همچون سکوت، ادب، حسن خُلق، تواضع و غیره اشاره شده است. در جوامع حدیثی متقدم به استفاده از کتاب الزهد تصریح نشده اما متن احادیث آن، گاه با همان اسناد یا سند متفاوت در کتب معتبری چون [[الكافي (ط. دارالحديث)|الکافی]]، [[من لا‌يحضره الفقيه|من‌لایحضره‌الفقیه]] و برخی دیگر از آثار [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] آمده است.<ref> نیل ساز، نصرت؛ رجائی فرد، ابوالفضل، ص146</ref>. | در سیر نگارش‌های اخلاقی که از نیمۀ اول قرن دوم آغاز شد، آثار متعددی با عنوان «کتاب الزهد» تألیف گردید که نخستین نگاشته‌ها در این عرصه محسوب می‌شوند. این آثار ابتدا از حوزۀ عراق و دو مکتب کوفه و بغداد نشأت گرفت؛ در سدۀ سوم تداوم یافت و به دیگر‌حوزه‌های علمی شیعه همچون قم و اهواز انتقال یافت که تألیفات عالمانی چون محمد بن أورمه قمی، علی بن مهزیار و [[کوفی اهوازی، حسین بن سعید|حسین بن سعید اهوازی]] گواه آن است. از میان آثار این عالمان، کتاب الزهد حسین بن سعید تا به امروز باقی است که در آن به مباحثی همچون سکوت، ادب، حسن خُلق، تواضع و غیره اشاره شده است. در جوامع حدیثی متقدم به استفاده از کتاب الزهد تصریح نشده اما متن احادیث آن، گاه با همان اسناد یا سند متفاوت در کتب معتبری چون [[الكافي (ط. دارالحديث)|الکافی]]، [[من لا‌يحضره الفقيه|من‌لایحضره‌الفقیه]] و برخی دیگر از آثار [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] آمده است.<ref> نیل ساز، نصرت؛ رجائی فرد، ابوالفضل، ص146</ref>. | ||
این کتاب 20 باب دارد و شامل 293 حدیث از ائمه اطهار علیهم‌السلام است. | این کتاب 20 باب دارد و شامل 293 حدیث از ائمه اطهار علیهم‌السلام است. | ||