تفسير عليا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تفسیر علیا'''، نوشته اسماعیل منصوری لاریجانی (1337ش)، کتابی است که در آن واژه‌های قرآنی با رهیافت عرفانی تفسیر شده است. کتاب در دو جلد و با ویراستاری محمدحسن استادی‌ مقدم عرضه شده است.  

لاریجانی در دیباچه کتاب، از طبقات مفسران و روش تفسیری محدثان، متکلمان، فیلسوفان و عالمان علوم تجربی گزارش کوتاهی ارائه می‌نماید. سپس، از کاستی‌های مشترک همه مسلک‌های تفسیری سخن گفته و خطر تفسیر به رأی را گوشزد می‌کند.

رویکرد تفسیری‌ لاریجانی در این کتاب، به شیوه تفسیر ولایی است؛ او در این‌باره می‌گوید: «در تقسیر ولایی، معاندت و تنازع میان برهان و عرفان نیست، بلکه هر دو در پرتو هدایت انوار ولایت، جایگاه خود را می‌یابند و با معاضدت و همکاری، حجاب از چهره حقایق برمی‌دارند. بنابر‌این، روش ما در تفسیر واژگان عرفانی قرآن، همان طریقه ولایی علامه سید حیدر آملی است که به‌حق، پرچم‌دار این عرصه بعد از اهل‌بیت(ع) به حساب می‌آید. افسوس که از مجموعه تفسیر این عارف برجسته شیعی جز مقدماتی در اختیار نیست. ازاین‌رو، ما تلاش می‌کنیم بر اساس دستورالعمل ایشان در تفسیر عمل نماییم. باشد که از این طریق به فضای بلند اندیشه او راه‌ یابیم». لاریجانی سپس، دستورالعمل تفسیری حیدر آملی را در پایان مقدمه اش درج می‌کند<ref>ر.ک: دیباچه، ج1، ص28-10</ref>‏.

روش پژوهشی لاریجانی بدین‌گونه است که او در آغاز هر فصل، واژه‌ای (مانند «نور» یا...) را برای تفسیر برمی‌گزیند و معنای لغوی آن را ارائه می‌دهد، سپس آن را در قرآن جستجو کرده و معنای اصطلاحی آن را در میان صوفیان و عارفان می‌کاود. در این میان، دیدگاه‌های خود را نیز بیان می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص58-30</ref>.

لاریجانی این مجموعه واژه‌ها را در این اثر پژوهش کرده است: نور، تسبیح، حب، قرب، شراب، خشیت، نماز، صوم، زکات، قرآن، سوره، آیه، فرقان، کتاب، تنزیل، اعتصام، حبل، عصمت، امانت، صدق، عهد،حجاب، وجه، لقاء، محضر، توحید، شرک، کفر، ایمان، عقل، علم، حق، عدل، میزان، الهام، وحی، فطرت، زمین، مسجد، کعبه، کلمه، حکمت، عمل صالح، فؤاد، قلب، صدر، رزق، قرض، انفاق، زهد، تقوا، جهاد، شهادت، طهارت، اخلاص، یقین، سجده، عبادت، شب، توبه، محاسبه، ذکر، صبر، رضا، توکل، ولی، ولایت، نبی، نبوت، امام و امامت. او در پایان جلد دوم، کتابنامه‌ای نیز، درج‌کرده است.