منطق نوین؛ مشتمل بر اللمعات المشرقية في الفنون المنطقية: تفاوت میان نسخه‌ها

3. نويسنده در مورد ترجمه كتاب نوشته است كه فهم جملات و عبارات اين رساله كه در نهايت فشردگى و اختصار است قدرى مشكل به نظر مى‌رسد و براى همه كس به‌خصوص براى مبتديان قابل استفاده نيست؛ به اين جهت ترجمه گرديد تا با مراجعه به آن، مطالب اصل به‌خوبى درك شود. در ترجمه سعى كامل به عمل آمد كه حتى المقدور از حدود اصل تجاوزى نشده و با عين عبارت قابل تطبيق باشد؛ به اين جهت اگر در بعضى از موارد، جملات غير سليس به كار برده شده باشد، از جهت رعايت امانت در ترجمه است كه وظيفه هر مترجمى مى‌باشد و كسى كه وارد كار ترجمه باشد مطلع است كه اين كار، به‌خصوص در مورد متون فنى و موجز تا چه حدى مشكل است <ref>همان، مقدمه، ص نهم</ref>.

5. مترجم در ترجمه فارسى كوشيده است كه امانت را مراعات كند و معنا و پيام نويسنده به‌خوبى منتقل شود، ولى شايد بتوان گفت كه از نظر زبان و ادبيات فارسى چندان كه بايد و شايد شيوا نيست. به نظر مى‌رسد قلم شارح در قسمت شرح بهتر و شيواتر از قسمت ترجمه است و مطالب را روشن‌تر نوشته است. البته شايد اين موضوع به اين جهت باشد كه شرح دكتر عبدالمحسن مشكوةالدينى بسيار مفصل است و خودش را به عبارات متن محدود نكرده؛ به‌طورى‌كه شرح ايشان از نظر حجم بيش از ده برابر متن اصلى است.