۱۰۶٬۵۵۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" | میرزا محمّدکاظم اذکائی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
تحصیلات خود را در مدرسه آلیانس و دبیرستان پهلوی همدان گذراند، در سال | تحصیلات خود را در مدرسه آلیانس و دبیرستان پهلوی همدان گذراند، پس از پایان خدمت نظام در سال ۱۳۳۹ خورشیدی متصدی کتابخانه همان دبیرستان شد و در مدارس ملّی همدان بهویژه دبستان فرهنگ که شادروان پدرش میرزا محمّدکاظم اذکائی بنیاد کرده بود تدریس نمود. | ||
او در سال | او سپس برای مطالعۀ تاریخ و معارف قدیم به حوزههای علمیه رفت و نزد آخوند ملاعلی معصومی همدانی دروس مذهبی را گذراند. همکاری با روزنامهٔ «نهیب غرب»، «مبارز همدان» «پیک اسلام» به زعامت شادروان آقای آخوند همدانی از فعالیت های این دوره از زندگی ایشان بود. | ||
در سال ۱۳۴۸ تحصیلات دانشگاهی (رشتهٔ تاریخ) را در دانشگاه تهران به پایان برد و ضمن آنکه سردبیر مجلهٔ «وحید» بود، با گذراندن دورۀ مدیریت در وزارت کشور به سمت بخشدار یکی از شهرهای استان فارس گمارده شد، ولی اساتید کتابشناس او را از این کار منصرف و تصدی بخش عربیِ کتابخانهٔ مرکزی دانشگاه تهران را به وی محوّل نمودند که بیش از ۱ سال در آنجا کار کرد و سپس با عنوان کارشناس متون تاریخیِ مرکز مردمشناسی ایران به وزارت فرهنگ انتقال یافت. | |||
در سال ۱۳۴۸ مبدأ تشکیل کنگرههای سالانهٔ تحقیقات ایرانی، در کتابخانهٔ مرکزی دانشگاه تهران بود و تا آخر سال ۱۳۵۷ عضویت دائمی آن را برعهده داشت. بهعلاوه، در چندین کنگرۀ علمی داخل و خارج از کشور نیز مأموریت یافت، ازجمله: کنگرۀ جهانی ابوریحان بیرونی (تهران، ۱۳۵۲)، جشنواره جهان اسلام (لندن، ۱۳۵۴) و المؤتمر الدولی للبیزره (منعقد در امارات متحدۀ عربی، ابوظبی، ۱۳۵۴) نماینده اعزامی ایران بود. | |||
در سال ۱۳۵۴، با مأموریت تحصیلی به دانشگاه منچستر انگلستان رفت و در بخش مطالعات شرقی با رسالهٔ «جغرافیای تاریخی همدان» دورۀ دکتری را پشت سرگذاشت. | |||
عضویت در هیئت علمی دائرهالمعارف تشیع، دائرهالمعارف اسلامی (دانشنامۀ جهان اسلام) و دائرهالمعارف بزرگ اسلامی از فعالیت های بعدی دکتر اذکایی است. سالهای ۱۳۶۶ و ۱۳۶۷ بهعنوان کارشناس نسخ خطّی در بنیاد دائرهالمعارف اسلامی، چند اثر را برای چاپ عکسی آماده کرد که از جمله تفسیر مفاتیحالاسرار شهرستانی بود که با فهرست نویسی وی انتشار است. سپس دانشگاه بوعلی سینا همدان، امر فهرستنویسی نسخ خطّی کتابخانهٔ مرکزی را طی یک طرح تحقیقاتی به وی محول نمود. همچنین تدریس رشتههای معارف اسلامی و علوم اجتماعی را در دانشگاههای همدان نیز در کارنامه دارد. | |||
دکتر پرویز اذکائی بزرگترین بیرونی شناسی ایران است که تحقیقات کاملی در باره شخصیت این دانشمند بزرگ انجام داده است. کتاب آثارالباقیه ابوریحان بیرونی توسط او ترجمه شده و با تعلیقات گستردهای به چاپ رسیده. مقدمه درخشان این اثر بارها مورد توجه دانشمندان بزرگ به ویژه شرق شناسان قرار گرفته و پس از آثار او تا کنون بیرونی شناس بزرگی ظهور نکرده است. | |||
==وفات== | ==وفات== |