۱۰۶٬۴۱۷
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''فقه الإجتهاد و التقلید'''، تقریر درس خارج بحث اجتهاد و تقلید سيد محمدصادق حسينى روحانى (1305-1401ش)، مرجع تقلید معاصر، فقيه، اصولى، استاد حوزه علمیه قم و نویسنده مجموعه فقه اسلامی (فقه الصادق) است. | '''فقه الإجتهاد و التقلید'''، تقریر درس خارج بحث اجتهاد و تقلید [[روحانی، سید محمدصادق|سيد محمدصادق حسينى روحانى]] (1305-1401ش)، مرجع تقلید معاصر، فقيه، اصولى، استاد حوزه علمیه قم و نویسنده مجموعه فقه اسلامی (فقه الصادق) است. | ||
این اثر، جزء متممی برای موسوعه «فقه الصادق» است که به قلم سید هادی حسینی روحانی تقریر شده و با تحقیق و تعلیقات ضیاء سید عدنان خباز قطیفی عرضه گردیده است. | این اثر، جزء متممی برای موسوعه «فقه الصادق» است که به قلم [[حسینی روحانی، هادي|سید هادی حسینی روحانی]] تقریر شده و با تحقیق و تعلیقات [[خباز قطیفی، ضیاء|ضیاء سید عدنان خباز قطیفی]] عرضه گردیده است. | ||
تقریر این اثر نزد مؤلف «روحانی» از اتقان بالایی برخوردار است بهگونهای که همه مباحث «عدالت» این کتاب با رضایت و تأیید او در موسوعۀ فقهیاش درج شده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref>«فقه الصادق» یا همان موسوعه فقهی، در واقع شرحی استدلالی بر تبصرة المتعلمين مرحوم علامه حلى است که در چهل و یک جلد، به زبان عربى منتشر شده است. | تقریر این اثر نزد مؤلف «روحانی» از اتقان بالایی برخوردار است بهگونهای که همه مباحث «عدالت» این کتاب با رضایت و تأیید او در موسوعۀ فقهیاش درج شده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref>«فقه الصادق» یا همان موسوعه فقهی، در واقع شرحی استدلالی بر تبصرة المتعلمين مرحوم علامه حلى است که در چهل و یک جلد، به زبان عربى منتشر شده است. | ||
مقرر، بابهای اجتهاد، احتیاط و تقلید را با هفتاد و دو مسئله در ذیل آنها به بحث گذاشته است و قطیفی نیز عبارتهای متن را بُرش زده است و مصدرهای روایتها و آرای فقیهان را بیرون آورده و نمایان کرده است. البته، او مجال کافی نیافته است تا از همه عبارتهای متن، تحقیقات وافی انجام دهد. ازاینرو، برخی از تذییلات را با استفاده از دو کتاب فقهی دیگر مؤلف، «فقه الصادق» و | مقرر، بابهای اجتهاد، احتیاط و تقلید را با هفتاد و دو مسئله در ذیل آنها به بحث گذاشته است و قطیفی نیز عبارتهای متن را بُرش زده است و مصدرهای روایتها و آرای فقیهان را بیرون آورده و نمایان کرده است. البته، او مجال کافی نیافته است تا از همه عبارتهای متن، تحقیقات وافی انجام دهد. ازاینرو، برخی از تذییلات را با استفاده از دو کتاب فقهی دیگر مؤلف، «فقه الصادق» و «[[منهاج الفقاهة|منهاج الفقاهه]]» و کتاب اصولی او «[[زبدة الأصول (روحاني)|زبدة الأصول]]»، به انجام رسانده است. دیگر اینکه، این تذییلات را با تعلیقههای فتوایی [[روحانی، سید محمدصادق|سید صادق روحانی]] بر کتاب «[[العروة الوثقی فيما تعم به البلوی|عروة الوثقی]]» اثر [[یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم یزدی]] تزیین نموده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص10-9</ref> | ||
==أجود الأمالی فی مسألة جواز الامتثال الإجمالی== | ==أجود الأمالی فی مسألة جواز الامتثال الإجمالی== | ||
این اثر، کاری از ضیاء سید عدنان خباز قطیفی است که آن را از تقریرات بحثهای درس خارج «فقه الطهارة» سید محمدصادق حسينى روحانى (1305-1401ش) بیرون آورده و تدوین کرده است. بیشتر بحثها از مطالبی شکلگرفته است که جایشان در دو موسوعۀ مشهور مؤلف، «فقه الصادق» و «زبدة الأصول» تُهی است. ازاینرو، متممی برای آن دو اثر به شمار میآید. | این اثر، کاری از [[خباز قطیفی، ضیاء|ضیاء سید عدنان خباز قطیفی]] است که آن را از تقریرات بحثهای درس خارج «فقه الطهارة» [[روحانی، سید محمدصادق|سید محمدصادق حسينى روحانى]] (1305-1401ش) بیرون آورده و تدوین کرده است. بیشتر بحثها از مطالبی شکلگرفته است که جایشان در دو موسوعۀ مشهور مؤلف، «فقه الصادق» و «زبدة الأصول» تُهی است. ازاینرو، متممی برای آن دو اثر به شمار میآید. | ||
قطیفی دیدگاه روحانی را در باره این توافق فقیهان که «هرگاه، امکان امتثال تفصیلی در کاری وجود دارد، امتثال اجمالی بر آن کار که لازمهاش تکرارشدن آن است، جایز نیست» ارائه کرده است و بیشتر، نگاه او را به دیدگاه محقق نائینی و رأی شیخ انصاری در این باره منعکس کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص374،404،410</ref> | [[خباز قطیفی، ضیاء|قطیفی]] دیدگاه روحانی را در باره این توافق فقیهان که «هرگاه، امکان امتثال تفصیلی در کاری وجود دارد، امتثال اجمالی بر آن کار که لازمهاش تکرارشدن آن است، جایز نیست» ارائه کرده است و بیشتر، نگاه او را به دیدگاه [[نائینی، محمدحسین|محقق نائینی]] و رأی [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] در این باره منعکس کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص374،404،410</ref> | ||
در این اثر، دلیلهای هشتگانهای بر عدم جواز علم اجمالی طرح شده است. قطیفی با پرداختن به دلایل «اجماع، لزوم قصد وجه، اشتراط قصد تمییز، محذوریت به بازی گرفتن فرمان مولی، نصهایی که بایستگی آموختن دانش را نشان میدهند، سیرۀ متشرعه، رتبههای طولی در امتثال امر و اصالة الاشتغال»، این نتیجه را از مباحث میگیرد که همۀ این دلیلها خالی از اشکال نیستند.<ref>ر.ک: همان، ص418</ref> | در این اثر، دلیلهای هشتگانهای بر عدم جواز علم اجمالی طرح شده است. قطیفی با پرداختن به دلایل «اجماع، لزوم قصد وجه، اشتراط قصد تمییز، محذوریت به بازی گرفتن فرمان مولی، نصهایی که بایستگی آموختن دانش را نشان میدهند، سیرۀ متشرعه، رتبههای طولی در امتثال امر و اصالة الاشتغال»، این نتیجه را از مباحث میگیرد که همۀ این دلیلها خالی از اشکال نیستند.<ref>ر.ک: همان، ص418</ref> | ||
قطیفی براین تقریرات، پاورقیهای استدلالی خودش را بر متن اثر افزوده است.<ref>ر.ک: همان، ص360</ref> | [[خباز قطیفی، ضیاء|قطیفی]] براین تقریرات، پاورقیهای استدلالی خودش را بر متن اثر افزوده است.<ref>ر.ک: همان، ص360</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == |