بستان الأطباء و روضة الألباء: تفاوت میان نسخه‌ها

موضوعاتى را که ابن مطران در کتاب خود آورده، بیشتر مربوط به علم پزشکى و تعاریف اصطلاحات آن و خواص ادویه و عقاقیر و سخنان پزشکان بزرگ و ضبط کلمات و واژه‏‌هاى پزشکى و داروئى است و در دو جا از کتاب خود از خوانندگان اعتذار مى‏‌جوید: یکى آنجا که مى‌گوید: مرا ملامت نکنند که در کتاب خود برخى مطالب که مربوط به علم پزشکى نیست آورده‌‏ام؛ زیرا هرچند که آن مطالب مربوط به علمى دیگر است، ولى پزشکان از آن بى‌‏نیاز نیستند. دیگر آنجا که مىگوید: برخى نگویند که همه این نکته‌‏ها که در کتاب آورده‏‌ام بدیع و یگانه نیست و متعلمان این صناعت از آن‏ها آگاه هستند؛ زیرا در بسیارى از موارد مطالبى را آورده‏‌ام که برخلاف رأى رایج مردم و اندیشه‌‏هاى پیشینیان بوده است.<ref>ر.ک: همان</ref>.

اثر حاضر پس از مدت کوتاهى از مرگ مؤلف، مورد استفاده و استناد اهل علم و پزشکان قرار گرفت؛ چنانکه عبداللطیف بغدادى متوفى 629ق، در رساله‏‌اى که تحت عنوان: «في المرض المسمى ديابيطس»، نوشته آنجا که سخن از منافع سفرجل، به نقل از رازى و ابن سینا و یوحنا بن ماسویه و ابن سمجون می‌راند، مى‌گوید: «و قال صاحب كتاب البستان: إنّي وجدت السّفرجل مع قلّة غذائه من أفاضل الفواكه و جيدها جوهرا و عنصرا...» و ابن ابىاصیبعه متوفى 668ق، در باب آغاز صناعت طب آنچه را که ابن مطران از قول ابوجابر مغربى در بستان الأطباء آورده نقل مى‌‏کند و سخن خود را با این عبارت آغاز مى‏‌نماید: «و وجدت في كتاب الشيخ موفّق‌الدّين أسعد بن إلياس بن المطران الّذي وسمه ببستان الأطبّاء و روضة الألبّاء، كلاما نقله عن أبي‌جابر المغربی و هو هذا قال: سبب وجود هذه الصّناعة وحي و إلهام...»<ref>ر.ک: همان، صفحه چهار</ref>.