۱۰۶٬۴۵۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'حجت الاسلام' به 'حجتالاسلام') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
آیتالله دامغانی در سال ۱۳۵۲ق به نجف اشرف مشرف شد و از دروس اساتید بنام نجف مانند آیات عظام [[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقی]] و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|حاج سید ابوالحسن اصفهانی]] کسب فیض نمود و پس از طی مراتب علمی، مفتخر به اجازه اجتهاد از سوی اساتید گردید. | آیتالله دامغانی در سال ۱۳۵۲ق به نجف اشرف مشرف شد و از دروس اساتید بنام نجف مانند آیات عظام [[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقی]] و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|حاج سید ابوالحسن اصفهانی]] کسب فیض نمود و پس از طی مراتب علمی، مفتخر به اجازه اجتهاد از سوی اساتید گردید. | ||
ایشان علاوه بر اجازه اجتهاد، اجازاتی در نقل حدیث و امور حسبیه از آیات عظام [[سید حسین طباطبایی قمی]]، [[حجت کوهکمری، سید محمد|سید محمد حجت کوهکمری]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شیخ آقا بزرگ تهرانی]]، [[حائری مازندرانی، محمدصالح|شیخ محمدصالح حائری مازندانی]]، [[حسینی شاهرودی، سید محمود|سید محمود شاهرودی]] و برخی دیگر از | ایشان علاوه بر اجازه اجتهاد، اجازاتی در نقل حدیث و امور حسبیه از آیات عظام [[سید حسین طباطبایی قمی]]، [[حجت کوهکمری، سید محمد|سید محمد حجت کوهکمری]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شیخ آقا بزرگ تهرانی]]، [[حائری مازندرانی، محمدصالح|شیخ محمدصالح حائری مازندانی]]، [[حسینی شاهرودی، سید محمود|سید محمود شاهرودی]] و برخی دیگر از بزرگان، دریافت نمود و پس از مدتی به مشهد مقدس بازگشت. | ||
مرحوم آیتالله دامغانی در کنار تحصیل و | مرحوم آیتالله دامغانی در کنار تحصیل و تحقیق، به تدریس در حوزه علمیه نیز پرداخت و شاگردان بسیاری تربیت کرد. وی علاوه بر تدریس سطوح عالیه و درس خارج فقه و اصول، به برپایی جلسات تفسیر و اخلاق نیز اهتمام ورزید و به همین خاطر، شب های پنج شنبه جلساتی را جهت گروهی از طلاب برگزار میکرد. | ||
آیتالله دامغانی از سال ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۶ قمری به تدریس اشتغال داشت و پسازآنکه عارضه خونریزی مغزی منجر به فلج شدن ایشان گردید، وی به توصیه پزشکان کمتر در مدارس و اجتماعات حاضر می شد، ولی حلقه تدریس او با حضور برخی از فضلا در منزلش تشکیل شد و تا یک سال قبل از فوتش نیز ادامه داشت. | آیتالله دامغانی از سال ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۶ قمری به تدریس اشتغال داشت و پسازآنکه عارضه خونریزی مغزی منجر به فلج شدن ایشان گردید، وی به توصیه پزشکان کمتر در مدارس و اجتماعات حاضر می شد، ولی حلقه تدریس او با حضور برخی از فضلا در منزلش تشکیل شد و تا یک سال قبل از فوتش نیز ادامه داشت. | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
از ایشان آثار و تألیفاتی مانند تقریرات فقه و اصول برخی اساتیدشان باقی مانده است که تاکنون چاپ نشده و از وی تنها، مقدمهای بر کتاب «معارف القرآن یا حجةالبالغه» شیخ عبدالله | از ایشان آثار و تألیفاتی مانند تقریرات فقه و اصول برخی اساتیدشان باقی مانده است که تاکنون چاپ نشده و از وی تنها، مقدمهای بر کتاب «معارف القرآن یا حجةالبالغه» شیخ عبدالله یزدی، منتشر شده است. | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== |