عقل سرخ: تفاوت میان نسخه‌ها

عقل سرخ (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۱

۱ بایت حذف‌شده ، ‏۱ مارس ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - '« ' به '«'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۹۰۵

ویرایش

@@ خط ۲۸: / خط ۲۸: @@
 '''عقل سرخ'''، اثر [[حکیمی، محمدرضا|محمدرضا حکیمی]] (1314-1400ش)، نوشتاری است مشتمل بر ۲۰ مقاله که به کوشش [[محمد اسفندیاری]] و [[سید محمدکاظم حیدری]] گردآوری شده و ذیل عناوین و مباحث متنوع اعتقادی، کلامی و رجال‌شناسی سامان یافته است.
-گردآورندگان در مقدمه کتاب آورده‌اند: « ... و این دفتر، برگى دیگر است از مجموعۀ آثار استاد علّامه محمّد رضا حکیمى. خوانندگان این آثار، تاکنون بیش از بیست جلد کتاب را مطالعه کرده‌اند و آنچه اینک در دست دارند، دفتر ۲۳ از مجموعۀ آثار استاد است. این دفتر مشتمل بر بیست مقاله است که به تفاریق نوشته و پیشتر چاپ شده بود و اینک با تجدیدنظر منتشر مى‌شود. مجموعۀ حاضر در حدود پنجاه مقاله بود و گردآورندگان، آن را در سه جلد سامان داده بودند، امّا دریغا که استاد از آن همه، فقط بیست مقاله را برگزیده و به یک جلد اقتصار ورزید و دیگر مقالات را به خاطره سپرد. از آنجا که این مقالات در فرصتها و زمانهاى مختلف نوشته شده، ممکن است مطالبى، و گاه آیات و احادیثى، در آنها تکرار شده باشد<ref>مقدمه، ص15</ref>.
+گردآورندگان در مقدمه کتاب آورده‌اند: «... و این دفتر، برگى دیگر است از مجموعۀ آثار استاد علّامه محمّد رضا حکیمى. خوانندگان این آثار، تاکنون بیش از بیست جلد کتاب را مطالعه کرده‌اند و آنچه اینک در دست دارند، دفتر ۲۳ از مجموعۀ آثار استاد است. این دفتر مشتمل بر بیست مقاله است که به تفاریق نوشته و پیشتر چاپ شده بود و اینک با تجدیدنظر منتشر مى‌شود. مجموعۀ حاضر در حدود پنجاه مقاله بود و گردآورندگان، آن را در سه جلد سامان داده بودند، امّا دریغا که استاد از آن همه، فقط بیست مقاله را برگزیده و به یک جلد اقتصار ورزید و دیگر مقالات را به خاطره سپرد. از آنجا که این مقالات در فرصتها و زمانهاى مختلف نوشته شده، ممکن است مطالبى، و گاه آیات و احادیثى، در آنها تکرار شده باشد<ref>مقدمه، ص15</ref>.
 یک مضمون دارای بسامد در آثار استاد حکیمی، از جمله در این اثر، شرح‌حال عالمانی ربانی و اسوگان خودسازی است؛ آن هم به سبکی مخصوص و با عنایت به جنبه تربیتی و آموزشی بزرگان. این موضوع با توجه به جامعه جوان و رهجوی ایران، و لزوم الگوگیری از راهنمایان و الگویان، بس مهم است و امید می‌رود که جوانان را به‌کار آید و در خودسازی راه گشاید. آنچه اهمیت این کار را مضاعف می کند، این است که اینک ما در عصر ارتباطات و تلاقی فرهنگ‌ها به‌سر می‌بریم و چه‌بسا جوانان ایرانی و مسلمان، در شعاع شخصیت بزرگانی از فرهنگ‌های دیگر قرار گیرند و آنچه را خود دارند، از بیگانه بخواهند، و بلکه تمنا کنند<ref>همان، ص16</ref>.