المعجم المفصل في علوم البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها

المعجم المفصل في علوم البلاغة (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۳

۷۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۸۲۲

ویرایش

@@ خط ۲۶: / خط ۲۶: @@
 }}
-'''المعجم المفصل فی علوم البلاغه'''اثر انعام فوال عکاوی معاصر است که مجموعه اصطلاحات علوم بلاغی (معانی، بیان، بدیع) را که مشتمل بر 842 عنوان است، به ترتیب حروف الفبا گردآوری و شرح کرده است.
+'''المعجم المفصل فی علوم البلاغه''' اثر [[عکاوی، انعام فوال|انعام فوال عکاوی]] معاصر است که مجموعه اصطلاحات علوم بلاغی (معانی، بیان، بدیع) را که مشتمل بر 842 عنوان است، به ترتیب حروف الفبا گردآوری و شرح کرده است.
 طبق تصریح نویسنده، وی چینش اصطلاحات را بدون توجه به ماده و حروف اصلی آن‌ها انجام داده است و صرفا لفظ خود اصطلاحات را معیار چینش قرار داده است و ازاین‌رو اصطلاحاتی چون اتساع و ابدال و ابهام، را در باب الف و یا اصطلاحاتی چون تشبیه و تنسیق و تقسیم را در باب تاء، آورده است. <ref>ر.ک: مقدمه کتاب ص 4و 5 </ref>.
@@ خط ۳۲: / خط ۳۲: @@
 وی در بیان هرکدام از فنون بلاغی که دارای دو یا چند عنوان بوده، اصطلاح مشهور را ملاک قرار داده و در معجم خود آورده است و همین مساله، یکی از مشکلات کار وی در چینش الفبایی اصطلاحات بوده است. <ref> ر.ک: همان</ref>.
-آن چه که به‌تصریح عکاوی، باعث شده تا وی با وجود دیگر معجم‌های بلاغی همچون بلوغ الارب فی علم الادب، به نوشتن این کتاب بپردازد، این است که اصطلاحات جدیدی در علوم بلاغی در طول تطور این علوم، پدیدآمده که در معجم‌های سابق به شرح و توضیح آن‌ها پرداخته نشده است. <ref>همان ص 3 و 4 </ref>.
+آن چه که به‌تصریح [[عکاوی، انعام فوال|عکاوی]]، باعث شده تا وی با وجود دیگر معجم‌های بلاغی همچون بلوغ الارب فی علم الادب، به نوشتن این کتاب بپردازد، این است که اصطلاحات جدیدی در علوم بلاغی در طول تطور این علوم، پدیدآمده که در معجم‌های سابق به شرح و توضیح آن‌ها پرداخته نشده است. <ref>همان ص 3 و 4 </ref>.
 نویسنده در توضیح اصطلاحات، ابتدا معنای لغوی آن‌ها را بیان کرده و سپس به دیگر نام‌های آن اصطلاح در صورت وجود، اشاره و بعد از آن تعاریف علمای بلاغت و نقد آنان به تعاریف دیگر را  ذکر نموده است. شاهد مثال‌هایی که وی برای توضیح و شرح بیشتر اصطلاحات استفاده نموده غالبا از آیات قرآن کریم و اشعار بلیغ عربی است. <ref> همان ص 4</ref>.