۱۱۱٬۴۸۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
وی در سال 1318ش درس و تحصیل را در مدرسه اقدسیه آغاز کرد. ازآنجاکه خانه آنها محل رفت‌وآمد شاعران بنامی، چون گلچین معانی، امیری | وی در سال 1318ش درس و تحصیل را در مدرسه اقدسیه آغاز کرد. ازآنجاکه خانه آنها محل رفت‌وآمد شاعران بنامی، چون [[گلچین معانی، احمد|گلچین معانی]]، [[امیری فیروزکوهی]]، استاد [[شهریار، سید محمدحسین|شهریار]] و... بود، از سال ۱۳۲۰، وی هم به شعر و شاعری علاقه‌مند شد. | ||
در سال 1325ش سرودن شعر در قالب غزل و مثنوی را آغاز کرد. | در سال 1325ش سرودن شعر در قالب غزل و مثنوی را آغاز کرد. | ||
در سال ۱۳۳۱، پس از چند سال مطالعه، برای نخستین بار پا جای پای پدر گذاشت و دیوان کامل صائب تبریزی با مقدمه استاد امیری فیروزکوهی را انتشار داد. کمابیش از همان آغاز کار شاعری، گرایش به سبک هندی پیدا کرد و پس از صائب، به سراغ کلیم کاشانی رفت و سه سال بعد دیوان او را منتشر کرد. | در سال ۱۳۳۱، پس از چند سال مطالعه، برای نخستین بار پا جای پای پدر گذاشت و دیوان کامل صائب تبریزی با مقدمه استاد [[امیری فیروزکوهی]] را انتشار داد. کمابیش از همان آغاز کار شاعری، گرایش به سبک هندی پیدا کرد و پس از صائب، به سراغ کلیم کاشانی رفت و سه سال بعد دیوان او را منتشر کرد. | ||
وی از سال‌های میانی دهه ۳۰ با جمعی از اهل موسیقی، از جمله مرحومان علی | وی از سال‌های میانی دهه ۳۰ با جمعی از اهل موسیقی، از جمله مرحومان [[علی تجویدی]]، [[غلامحسین بنان]]، [[روح‌الله خالقی]]، [[پرویز یاحقی]] و... آشنا می‌شود و همین آشنایی اسبابی را فراهم می‌آورد تا وی برای آهنگ‌های این بزرگان ترانه بسراید. | ||
ترقی در سال ۱۳۵۰ نخستین مجموعه اشعار خود را با عنوان «سرود برگ‌ریزان» منتشر کرد و در همین سال‌ها پژوهش خود را روی [[دیوان محمدعلی حزین لاهیجی|دیوان حزین لاهیجی]] را هم به بازار کتاب عرضه کرد. | |||
بعدها وی مجموعه‌ای از شعرهای عرضه‌شده در برنامه «گل‌ها» را شامل مثنوی‌ها، رباعی‌ها، طنزها، اخوانیات، شعرهای نو و غزلیات و ترانه‌هایش را در کتاب «آتش کاروان»، منتشر کرد<ref>ر.ک: خبرگزاری ایمنا</ref>. | بعدها وی مجموعه‌ای از شعرهای عرضه‌شده در برنامه «گل‌ها» را شامل مثنوی‌ها، رباعی‌ها، طنزها، اخوانیات، شعرهای نو و غزلیات و ترانه‌هایش را در کتاب «آتش کاروان»، منتشر کرد<ref>ر.ک: خبرگزاری ایمنا</ref>. | ||