۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن عربی، محمد بن علی' به 'ابن عربی، محمد بن علی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''الخيال عالم البرزخ و المثال'''، اثر محمود محمود | '''الخيال عالم البرزخ و المثال'''، اثر [[غراب، محمود محمود|محمود محمود الغراب]]، کتابی است در بیان اهمیت خیال و ویژگی‌های آن که با استفاده از کلمات و آثار [[ابن عربی، محمد بن علی|محی‌الدین ابن عربی]] (560-638ق)، جمع‌آوری و تألیف شده است. | ||
==تاریخ نگارش== | ==تاریخ نگارش== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
در مقدمه، به‌صورت مختصر و کوتاه، به موضوع کتاب و اهمیت خیال، اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص4-6</ref>. | در مقدمه، به‌صورت مختصر و کوتاه، به موضوع کتاب و اهمیت خیال، اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص4-6</ref>. | ||
ابن عربی خیال را عرصه وقوع محالاتی می‌داند که در طور عقل محقق نمی‌شوند. او نه‌تنها موطن خیال را موطن جمع نقیضین و بروز محالات عقلی می‌داند، بلکه گاهی با مبالغه ورزیدن در توصیف، آن را موطنی می‌داند که جز محالات در آن واقع نمی‌شوند | [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] خیال را عرصه وقوع محالاتی می‌داند که در طور عقل محقق نمی‌شوند. او نه‌تنها موطن خیال را موطن جمع نقیضین و بروز محالات عقلی می‌داند، بلکه گاهی با مبالغه ورزیدن در توصیف، آن را موطنی می‌داند که جز محالات در آن واقع نمی‌شوند. | ||
[[غراب، محمود محمود|محمود الغراب]] در این کتاب که آن را در باب خیال و ویژگی‌های آن از زبان ابن عربی نگاشته است، به موضوع فوق که نشان‌دهنده ویژگی مهم خیال می‌باشد، اشاره کرده و آن را عرصه‌ای می‌داند که جمع آنچه را که عقل محال می‌داند، مثل جمع ضدین و حتی مدولول هر حدیث و آیه‌ای که عقل به دلیل تعارض از ظاهر آن صرف نظر نموده است، همگی در آن تحقق دارد <ref>ر.ک: سرمدی، نفیسه؛ شانظری، جعفر، ص69</ref>. | |||
ابن عربی خیال را نور می‌داند و شایسته‌ترین موجودات برای اتصاف به نوریت؛ چراکه در پرتو خیال است که می‌توان صورت هر چیزی را ادراک نمود. نزد ابن عربی همان گونه که در ادراک حسی خطا نداریم (بلکه این خطا در حکم است نه در حس)، به همین ترتیب به ادراک خیالی نیز نمی‌توان نسبت خطا داد؛ بلکه این عقل است که در صادر کردن حکم دچار خطا و اشتباه می‌شود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص34</ref>. | کاربردهای خیال نزد [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] متفاوت است. از دیدگاه وی، عالم خیال، عالمی بس عظیم و بی‌کران است. خداوند هیچ موجودی خلق نکرده است که منزلتش عظیم‌تر و حکمتش فراگیرتر از خیال باشد؛ حکم خیال در موجودات و معدومات، اعم از محال و غیر محال سریان دارد. پس در میان مخلوقات خداوند، وجودی عظیم‌تر از خیال نیست؛ به‌واسطه خیال است که قدرت و اقتدار الهی ظهور می‌کند و عالم خیال، مظهر اسم «قوی» در خداوند است<ref>ر.ک: اهل سرمدی، نفیسه، ص15</ref>. | ||
[[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] خیال را نور می‌داند و شایسته‌ترین موجودات برای اتصاف به نوریت؛ چراکه در پرتو خیال است که می‌توان صورت هر چیزی را ادراک نمود. نزد ابن عربی همان گونه که در ادراک حسی خطا نداریم (بلکه این خطا در حکم است نه در حس)، به همین ترتیب به ادراک خیالی نیز نمی‌توان نسبت خطا داد؛ بلکه این عقل است که در صادر کردن حکم دچار خطا و اشتباه می‌شود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص34</ref>. | |||
از دیگر مطالب و عناوین مطرح‌شده در کتاب، می‌توان به ذکر رؤیا در قرآن<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>، دیدن پیامبر(ص) در خواب<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>، تعبیر رؤیا<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>، گرفتن احکام در خواب از پیامبر(ص)<ref>ر.ک: همان، ص18</ref> و یا علوم دیگر از آن حضرت و یا سایر پیامبران(ص)<ref>ر.ک: همان، ص22</ref> و دیدن ملائکه در خواب<ref>ر.ک: همان، ص69</ref> اشاره نمود. | از دیگر مطالب و عناوین مطرح‌شده در کتاب، می‌توان به ذکر رؤیا در قرآن<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>، دیدن پیامبر(ص) در خواب<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>، تعبیر رؤیا<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>، گرفتن احکام در خواب از پیامبر(ص)<ref>ر.ک: همان، ص18</ref> و یا علوم دیگر از آن حضرت و یا سایر پیامبران(ص)<ref>ر.ک: همان، ص22</ref> و دیدن ملائکه در خواب<ref>ر.ک: همان، ص69</ref> اشاره نمود. | ||