آشنایی با علوم قرآنی (حلبی): تفاوت میان نسخه‌ها

وى در فصل اول، سه واژۀ تاویل، تفسير و تنزيل را توضيح داده<ref>ر.ک: حلبی، علی‎ اصغر، ص17-18</ref>، در فصل دوم منابع تفسير و شيوۀ طبقات اهل تفسير را در دو روش(نقلى و عقلى) تشريح نموده است<ref>ر.ک: همان، ص29-40</ref> در فصل سوم برخى از مفسران بزرگ اسلامى همچون طبرسى، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]،[[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]،[[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] و [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبائى]] را همراه با شيوۀ تفسيرى آنها نام برده است<ref>ر.ک: همان، ص41-92</ref>. در فصل چهارم اسامى و اوصاف قرآن را بحث نموده است<ref>ر.ک: همان، ص 93-116</ref>. در فصل پنجم مباحثى همچون محكم و متشابه، ناسخ و منسوخ، عام و خاص را توضيح مى‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص117-127</ref>. در فصل ششم اعجاز قرآن و اقوال دانشمندان اسلامى، همراه با وجوه اعجاز مورد بررسى قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص 129-138</ref>. در فصل هفتم از مخلوق يا قديم بودن قرآن سخن گفته، مختصرى از تاريخچه بحث آنرا نيز بيان كرده است<ref>ر.ک: همان، ص 139-148</ref>. در فصل هشتم برخى از علوم مربوط به قرآن مانند علوم تجوید را توضيح مى‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص149-211</ref> و در فصل نهم به بحث كلامى پرداخته، علم كلام را توضيح مى‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص213-270</ref>.

نكتۀ قابل ذكر این است كه برخى از مطالب این کتاب هيچ ارتباطى با مباحث علوم قرآنى ندارد(همچون فصل نهم يا برخى از مباحث فصل هشتم)، از طرف ديگر در بيان مطالب سير منطقى رعايت نشده است.

==ویژگى‌ها==

#فصل اول:در این فصل سه واژۀ: تفسير، تاویل و تنزيل رااز نظر لغت و اصطلاح معنا نموده، برای هر كدام از آنها آياتى از قرآن را مثال مى‌زند، در ادامه سير تكامل تفسير را بيان مى‌كند.

#فصل ششم:در این فصل از اعجاز قرآن سخن گفته، بدين منظور ابتدا اعجاز را از نظر لغت و اصطلاح معنا نموده، سپس وجوه اعجاز قرآن را در محورهاى: فصاحت و بلاغت، اخبار غيبى قرآن، و سبک و اسلوب در بيان مطالب توضيح مى‌دهد.

#فصل هفتم: مسالۀ مخلوق يا قديم بودن قرآن را در این فصل بحث نموده، ديدگاههاى مختلف را همراه با ادلۀ آنها توضيح مى‌دهد.

==نسخه شناسى==

کتاب یک جلد، متن آن فارسی و داراى 278 صفحه مى‌باشد كه مشخصات آن به قرار زير است: