۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شيخ مفيد' به 'شيخ مفيد') |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق') |
||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
5. نويسنده در مورد يكى ديگر از شاعران شيعى نوشته است: أبوالقاسم على بن حسين بن موسى، مشهور به [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] و شريف مرتضى در سال 335ق در محله «كرخ» بغداد ديده به جهان گشود. او برادر سرايندهى بلند آوازهى شيعه، سيد رضى است. شعر و ادبيات را از «مرزبانى» و سرايندهى برجستهى عرب، ابن نباته سعدى و فقه و اصول را از [[شيخ مفيد]] و حديث را از [[شيخ صدوق]] فراگرفت. شريف مرتضى و ابوالعلاء معرى نشستهاى ادبى و شعرى بسيارى با يكديگر داشتند كه در منابع معتبر آمده است. از ابوالعلاء معرى دربارهى [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] پرسيدند در پاسخ سؤالكننده دو بيت ذيل را سرود: «اى كسى كه دربارهى [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] از من مىپرسى! بدان كه او از هرعيب و نقصى پيراسته است. اگر او را بينى، درمىيابى كه آگاهىهاى همهى مردان در مردى و روزگار در يك ساعت و جهان در يك خانه جاى گرفته است. وى پرچم هدايت را در دست داشت و همراه برادرش سيد رضى، مذهب تشيع و ادب و فرهنگ عربى را جلاء و رونقى ويژه بخشيدند و كتابها و رسالههاى بىشمارى از خود برجاى نهادند كه همواره هدايتگر رهروان ادب عربى و مذهب تشيع مىباشد». شريف مرتضى در 25 ربيع الاول سال 436، در شهر بغداد درگذشت <ref>همان، ص 185- 186</ref>. | 5. نويسنده در مورد يكى ديگر از شاعران شيعى نوشته است: أبوالقاسم على بن حسين بن موسى، مشهور به [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] و شريف مرتضى در سال 335ق در محله «كرخ» بغداد ديده به جهان گشود. او برادر سرايندهى بلند آوازهى شيعه، سيد رضى است. شعر و ادبيات را از «مرزبانى» و سرايندهى برجستهى عرب، ابن نباته سعدى و فقه و اصول را از [[شيخ مفيد]] و حديث را از [[شيخ صدوق]] فراگرفت. شريف مرتضى و ابوالعلاء معرى نشستهاى ادبى و شعرى بسيارى با يكديگر داشتند كه در منابع معتبر آمده است. از ابوالعلاء معرى دربارهى [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] پرسيدند در پاسخ سؤالكننده دو بيت ذيل را سرود: «اى كسى كه دربارهى [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] از من مىپرسى! بدان كه او از هرعيب و نقصى پيراسته است. اگر او را بينى، درمىيابى كه آگاهىهاى همهى مردان در مردى و روزگار در يك ساعت و جهان در يك خانه جاى گرفته است. وى پرچم هدايت را در دست داشت و همراه برادرش سيد رضى، مذهب تشيع و ادب و فرهنگ عربى را جلاء و رونقى ويژه بخشيدند و كتابها و رسالههاى بىشمارى از خود برجاى نهادند كه همواره هدايتگر رهروان ادب عربى و مذهب تشيع مىباشد». شريف مرتضى در 25 ربيع الاول سال 436، در شهر بغداد درگذشت <ref>همان، ص 185- 186</ref>. | ||
6. بر طبق پژوهش نويسنده: شيخ كاظم أزرى (1143- 1212ق) سرايندهاى ژرفنگر، نكتهسنج، حاضرجواب و داراى حافظهاى قوى بود. چيرگى او در فن مناظره و آگاهى ژرفش بر فنون كلام و علوم تاريخ، تفسير و حديث و نيز توانمنديش در بكارگيرى اين علوم براى بيان مقاصدش، بسيار شگفتانگيز است. اين ويژگىها، او را از پيشگامان ادبيات و شعر معاصر عربى در عراق قرار داده است. گويند در مجالس درس علامهى بحرالعلوم شركت مىكرد و علامه او را در صدر مجلس جاى مىداد و با ديدهاى به شيخ أزرى نظر مىكرد كه امام صادق(ع) به شاگرد برجستهاش، هشام بن حكم مىنگريست. در روزگار شيخ أزرى، سرايندگان زيادى در ميدان شعر قامت برافراشتند؛ سرايندگانى همچون احمد النحوى الحلى، سيد صادق الفحّام، حسن عبد الباقى موصلى ولى هيچ يك از آنان به رتبهى شعرى شيخ أزرى دست نيافتند <ref>همان، 228</ref>. | 6. بر طبق پژوهش نويسنده: شيخ كاظم أزرى (1143- 1212ق) سرايندهاى ژرفنگر، نكتهسنج، حاضرجواب و داراى حافظهاى قوى بود. چيرگى او در فن مناظره و آگاهى ژرفش بر فنون كلام و علوم تاريخ، تفسير و حديث و نيز توانمنديش در بكارگيرى اين علوم براى بيان مقاصدش، بسيار شگفتانگيز است. اين ويژگىها، او را از پيشگامان ادبيات و شعر معاصر عربى در عراق قرار داده است. گويند در مجالس درس علامهى بحرالعلوم شركت مىكرد و علامه او را در صدر مجلس جاى مىداد و با ديدهاى به شيخ أزرى نظر مىكرد كه [[امام صادق]](ع) به شاگرد برجستهاش، هشام بن حكم مىنگريست. در روزگار شيخ أزرى، سرايندگان زيادى در ميدان شعر قامت برافراشتند؛ سرايندگانى همچون احمد النحوى الحلى، سيد صادق الفحّام، حسن عبد الباقى موصلى ولى هيچ يك از آنان به رتبهى شعرى شيخ أزرى دست نيافتند <ref>همان، 228</ref>. | ||
== وضعيت كتاب:== | == وضعيت كتاب:== |
ویرایش