مفتاح الاسرار در شرح مثنوی مولوی: تفاوت میان نسخه‌ها

گرچه کتاب به زبان فارسی است، اما چون فارسی، زبان مادری مولف نبوده، در نوشتن آن از کمک دیگران بهره می‌برد. از این‌رو، آن‌جا که این کمک پر‌رنگ بوده متن روان و شیواست اما آن‌جا که این همراهی کم‌رنگ بوده، متن دچار ضعف وگاهی نا مفهوم است. <ref>  همان، ص 17 </ref> متن کتاب از حیث دستوری و رسم الخط نیز دارای خصوصیات ویژه ای است. <ref> همان ص18 و19 </ref>

مولف، قبل از پرداختن به شرح مثنوی، مقدمه مفصلی، در قالب شش فصل نوشته است که به تعبیر خود، مجمل معانی کتاب و مبین مبانی این اصول و باب، جهت تسهیل فهم معانی و مقاصد برای خوانندگان و آشنایی با مقامات و درجات و علم رفتن به طریق مستقیم است. فصل اول تحت عنوان مبدا حال مصنف، به شرح حال مولف و زمینه‌های تطور شخصیت وی که منجر به عنایت الهی شده، فصل دوم به تفصیل عین الیقین و بدایت جذب و تجلیات، فصل سوم به تعیین عین الیقین و تحقق اهل آن، فصل چهارم به مرتبه حق الیقین و نهایت درجه سالکین، فصل پنجم به  اهل‌تقلید و مضرت صحبت ایشان و فصل ششم به بیان صفت اهل‌کمال و طریق وصول خاصان الهی به سوی قرب خداوندی می‌پردازد.<ref>ر.ک: متن کتاب،ص 7</ref>