الأطباء القوصونیون: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن‌ سینا، حسین بن عبدالله' به 'ابن سینا، حسین بن عبدالله'
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌س' به 'ابن‌ س')
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ سینا، حسین بن عبدالله' به 'ابن سینا، حسین بن عبدالله')
خط ۳۹: خط ۳۹:
مطالب مطرح شده ارجوزه ابن سينا -و به تبع آن در شرح قوصونى بر آن- بيشتر پيرامون كليات مطرح شده در طب از جمله مباحث عناصر، اركان، اخلاط و نيز مباحث مربوط به حفظ الصحة و بهداشت عمومى از جمله مباحث خوردن و نوشيدن، خواب و بيدارى، فصد، حجامت و مانند آن است.
مطالب مطرح شده ارجوزه ابن سينا -و به تبع آن در شرح قوصونى بر آن- بيشتر پيرامون كليات مطرح شده در طب از جمله مباحث عناصر، اركان، اخلاط و نيز مباحث مربوط به حفظ الصحة و بهداشت عمومى از جمله مباحث خوردن و نوشيدن، خواب و بيدارى، فصد، حجامت و مانند آن است.


وى در نگارش این اثر به اقوال علماء و پزشکان بسيارى مى‌كند، افرادى همانند قرشى (ص175)، قاضى بيضاوى (ص177)، [[ابن‌ سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] (ص179)، افلاطون (ص180)، [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] (ص189)، قطب‌الدين شيرازى (ص191)، اثير‌الدين ابهرى (ص193)، [[بقراط]] (ص234)، خجندى (ص240). با این حال بيشتر در تفسير این منظومه از كتاب قانون ابن سينا بهره مى‌گیرد. (ص239 و 258 و 276)  
وى در نگارش این اثر به اقوال علماء و پزشکان بسيارى مى‌كند، افرادى همانند قرشى (ص175)، قاضى بيضاوى (ص177)، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] (ص179)، افلاطون (ص180)، [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] (ص189)، قطب‌الدين شيرازى (ص191)، اثير‌الدين ابهرى (ص193)، [[بقراط]] (ص234)، خجندى (ص240). با این حال بيشتر در تفسير این منظومه از كتاب قانون ابن سينا بهره مى‌گیرد. (ص239 و 258 و 276)  


قوصونى القول الانيس هم به شرح الفاظ و مقصود ابن سينا در این ارجوزه پرداخته و هم نكات و مطالب بسيارى را كه مرتبط با این منظومه است را به رشته تحرير درآورده است؛ ازاين‌رو داراى فصول و ابواب مشخص و مجزايى نيست، يعنى مؤلف یک يا دو بيت از ارجوزه ابن سينا را نقل مى‌كند و آنگاه به شرح و توضيح الفاظ و معانى آن مى‌پردازد.
قوصونى القول الانيس هم به شرح الفاظ و مقصود ابن سينا در این ارجوزه پرداخته و هم نكات و مطالب بسيارى را كه مرتبط با این منظومه است را به رشته تحرير درآورده است؛ ازاين‌رو داراى فصول و ابواب مشخص و مجزايى نيست، يعنى مؤلف یک يا دو بيت از ارجوزه ابن سينا را نقل مى‌كند و آنگاه به شرح و توضيح الفاظ و معانى آن مى‌پردازد.