۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابن‌س' به 'ابن س'
جز (جایگزینی متن - 'كيفيت' به 'کیفیت') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن‌س' به 'ابن س') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
[[قسطا بن لوقا]] (نویسنده) | [[قسطا بن لوقا]] (نویسنده) | ||
[[ | [[ابن سینا، حسین بن عبدالله]] (نویسنده) | ||
[[ابوالفرج بن طیب]] (نویسنده) | [[ابوالفرج بن طیب]] (نویسنده) | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
جلد اول: 1- رساله‌ى اول آن، رساله‌اى است كه [[ | جلد اول: 1- رساله‌ى اول آن، رساله‌اى است كه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] به ابوالفرج عبدالله بن الطيب درباره قواى طبیعیه نوشته و جاذبه و ماسكه و هاظمه و دافعه را به عنوان قوه واحده‌اى كه از اقسام قواى طبیعیه مى‌باشد، به شمار آورده است. | ||
در همين رساله، به توضيح عمل‌كرد دستگاه گوارش پرداخته و مراحل هضم و دفع غذا را به صورتى كاملا علمى شرح مى‌دهد. | در همين رساله، به توضيح عمل‌كرد دستگاه گوارش پرداخته و مراحل هضم و دفع غذا را به صورتى كاملا علمى شرح مى‌دهد. | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
2- رسالة فى اجوبة المسائل ل[[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]: در اين رساله، به اشكالاتى كه ابوريحان، در مورد نظريات [[ارسطو]] در باب فلك و ثبات آن و هم‌چنين در مورد جزء لا يتجزى و يا عالم آخرت و طبيعت آن و حركت كواكب و رسيدن حرارت به زمين از سوى خورشيد و چگونگى حركت آب و هوا و يخ و... مطرح كرده پاسخ داده شده است. | 2- رسالة فى اجوبة المسائل ل[[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]: در اين رساله، به اشكالاتى كه ابوريحان، در مورد نظريات [[ارسطو]] در باب فلك و ثبات آن و هم‌چنين در مورد جزء لا يتجزى و يا عالم آخرت و طبيعت آن و حركت كواكب و رسيدن حرارت به زمين از سوى خورشيد و چگونگى حركت آب و هوا و يخ و... مطرح كرده پاسخ داده شده است. | ||
3- مكاتبة لابى على بن سينا: در اين رساله به ترتيب نامه ابوسعيد ابوالخير به [[ | 3- مكاتبة لابى على بن سينا: در اين رساله به ترتيب نامه ابوسعيد ابوالخير به [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] و جواب آن، نامه بوعلى به يكى از دوستانش، نامه بوعلى به علاء الدولة بن كاكويه، نامه شيخ به ابى طاهر بن حسول، نامه شيخ به جعفر كاشانى، نامه شيخ به ابوالفضل بن محمود و نامه‌ى وى به ابى القسيم بن ابى الفضل ذكر شده است. | ||
4- رسالة فى ابطال احكام النجوم: بوعلى، در اين رساله، با دليل و برهان به ابطال اصولى كه منجمين وضع كرده‌اند، همچون نحس و بارد و يابس بودن زحل، معتدل و سعد بودن مشترى و... پرداخته است. | 4- رسالة فى ابطال احكام النجوم: بوعلى، در اين رساله، با دليل و برهان به ابطال اصولى كه منجمين وضع كرده‌اند، همچون نحس و بارد و يابس بودن زحل، معتدل و سعد بودن مشترى و... پرداخته است. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
9- الفرق بين الروح و النفس و...: اين كتاب، در مورد تفاوت بين روح و نفس و قواى نفس و ماهيت نفس تأليف شده است. | 9- الفرق بين الروح و النفس و...: اين كتاب، در مورد تفاوت بين روح و نفس و قواى نفس و ماهيت نفس تأليف شده است. | ||
10- رسالة فى النفس و بقائها و معادها: اين رساله، مفصل‌ترين رساله جلد دوم، است كه [[ | 10- رسالة فى النفس و بقائها و معادها: اين رساله، مفصل‌ترين رساله جلد دوم، است كه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] آن را خطاب به يكى از دوستان خود، در مورد نفس ناطقه انسانى نوشته است. رساله مذكور داراى شانزده فصل مى‌باشد: فصل اول، توضيحى است در مورد قواى فعاله در بدن؛ فصل دوم، بيان اقسام قواى نفسانيه مى‌باشد؛ فصل سوم، درباره ادراك است و اينكه هر ادراكى يكى از صور مدرک مى‌باشد كه تتمه همين بحث فصل چهارم را نيز به خود اختصاص داده است؛ فصل پنجم، غير جسمانى بودن معقولات را بيان مى‌كند؛ فصل ششم، توضيحاتى در ارتباط با قواى حيوانيه است؛ فصل هفتم، مشتمل بر براهين غير جسمانى بودن معقولات است؛ فصل هشتم، توضيح ديگرى درباره نفس انسانى است؛ فصل نهم، در عدم موت نفس انسانى با موت بدن است؛ فصل دهم، در ارتباط با حدوث نفس و تكثر آن و...مى‌باشد؛ فصل يازدهم، توضيح نظريه افلاطون است درباره قواى نفسانى؛ فصل دوازدهم، در مورد جوهريت نفس است؛ در فصل سيزدهم، توضيح مى‌دهد كه ما در فراگيرى يك علم، بى‌نياز از مقدماتى كه منشأشان در علوم ديگر است، نيستيم؛ در فصل چهاردهم، راجع به ادراك كه نبوت، يكى از مراتب عاليه آن است، توضيح مى‌دهد و در فصل پانزدهم، تتمه آن را مطرح مى‌كند؛ موضوع رساله و هدف آن را در فصل شانزدهم، به طور مختصر بيان مى‌نمايد. | ||
11- رسالة لبعض المتكلمين الى الشيخ فاجابهم: اين رساله، در مورد فضا و خلأ و ديدگاهى است كه متكلمين در اين زمينه دارند. | 11- رسالة لبعض المتكلمين الى الشيخ فاجابهم: اين رساله، در مورد فضا و خلأ و ديدگاهى است كه متكلمين در اين زمينه دارند. | ||