۱۰۶٬۸۳۷
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابن‌م' به 'ابن م'
جز (ویرایش Mhosseini@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که Hbaghizadeh@noornet.net انجام داده بود واگ...) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن‌م' به 'ابن م') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
عناوين برخى مطالبى كه نویسنده به آن‌ها پرداخته عبارت است از: مقام [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]](ره) بين شعراى قرن چهارم، سال‌هاى ناگوار در حيات [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، نماز گزاردن [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] با خلفاى بنى‌عباس و وزراء و ملوك، برترى شعر [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، تأليفات و نهج‌البلاغه، دوستان و دشمنان، عفاف شريف، اسرار دوستى بين رضى و صابى، غراميات و حجازيات [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]]، مراثى، قصيده وداع. | عناوين برخى مطالبى كه نویسنده به آن‌ها پرداخته عبارت است از: مقام [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]](ره) بين شعراى قرن چهارم، سال‌هاى ناگوار در حيات [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، نماز گزاردن [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] با خلفاى بنى‌عباس و وزراء و ملوك، برترى شعر [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، تأليفات و نهج‌البلاغه، دوستان و دشمنان، عفاف شريف، اسرار دوستى بين رضى و صابى، غراميات و حجازيات [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]]، مراثى، قصيده وداع. | ||
نویسنده در ابتداى اثر به اين نكته مهم اشاره مى‌كند كه شناخت صحيح «[[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]](ره)» بدون تصور درست از قرن چهارم امكان‌پذير نيست. در اين قرن كه از سه مزيت: نقد ادبى، جدل عقلى و نثر فنى برخوردار بود، بزرگانى مانند ابوالحسن جزجانى، ابوالقاسم آمدى و اخوان صفا و | نویسنده در ابتداى اثر به اين نكته مهم اشاره مى‌كند كه شناخت صحيح «[[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]](ره)» بدون تصور درست از قرن چهارم امكان‌پذير نيست. در اين قرن كه از سه مزيت: نقد ادبى، جدل عقلى و نثر فنى برخوردار بود، بزرگانى مانند ابوالحسن جزجانى، ابوالقاسم آمدى و اخوان صفا و ابن مسكويه ظهور يافتند. | ||
مهم‌ترين حادثه‌اى كه در زندگى [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]](ره) تأثير گذارد و چشمانش را به حقائق دنيا باز كرد، زندانى شدن پدرش در قلعه فارس از سال 369 تا 376ق بود كه داستان خواندنى دارد. | مهم‌ترين حادثه‌اى كه در زندگى [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]](ره) تأثير گذارد و چشمانش را به حقائق دنيا باز كرد، زندانى شدن پدرش در قلعه فارس از سال 369 تا 376ق بود كه داستان خواندنى دارد. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
منزلت [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]](ره) از شعراى قرن چهارم والاتر بوده است. نویسنده اين مطلب را با استناد به اشعار وى مورد مطالعه قرار داده است. [[زکی مبارک، محمد|زكى مبارک]] معتقد است كه [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] شاعرى بوده است كه حيات شعرى او ثروت باقيه‌اى است. او داراى آثار فراوانى بوده و «المجازات النبويه» و «حقائق التأويل» از جمله آثار اوست. | منزلت [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]](ره) از شعراى قرن چهارم والاتر بوده است. نویسنده اين مطلب را با استناد به اشعار وى مورد مطالعه قرار داده است. [[زکی مبارک، محمد|زكى مبارک]] معتقد است كه [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] شاعرى بوده است كه حيات شعرى او ثروت باقيه‌اى است. او داراى آثار فراوانى بوده و «المجازات النبويه» و «حقائق التأويل» از جمله آثار اوست. | ||
حجازيات حدود چهل قصيده است كه حاوى احساسات عاشقانه شاعر كه به بركت مواسم حجّ شكفته شده است، و تمام ويژگى‌هاى غزل او را در بردارد. قدماء به قصائد حجازيات او مثال مى‌زنند. ارزش حجازيات را از اين عبارت مى‌توان دريافت: «روح اديب صيقل داده نمى‌شود، جز با حفظ هاشميات كميت و خمريات ابى‌نواس و زهديات ابى‌العتاهيه و تشبيهات | حجازيات حدود چهل قصيده است كه حاوى احساسات عاشقانه شاعر كه به بركت مواسم حجّ شكفته شده است، و تمام ويژگى‌هاى غزل او را در بردارد. قدماء به قصائد حجازيات او مثال مى‌زنند. ارزش حجازيات را از اين عبارت مى‌توان دريافت: «روح اديب صيقل داده نمى‌شود، جز با حفظ هاشميات كميت و خمريات ابى‌نواس و زهديات ابى‌العتاهيه و تشبيهات ابن معتز و مدائح بحترى و حجازيات [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]]». غزل [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] از روح او مايه مى‌گيرد و از اعمال قلب او كه صادقانه عشق مى‌ورزد و اشك مى‌ريزد، مى‌تراود. | ||
[[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]](ره) اشعار فراوانى در رثاء اهل‌بيت(ع) دارد كه نویسنده به كتاب «مدائح النبوية» خود كه فصل طولانى از آن در اين رابطه است، ارجاع مى‌دهد؛ اما مراثى شريف درباره دوستان، رؤساء، ملوك و خلفاء را در ضمن سخنرانى‌هايش مطرح مى‌كند. او [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] را داراى روحى لطيف مى‌داند كه حتى پس از مرگ نيز به دوستانش وفادار بوده و در رثاى آن‌ها شعر سروده است. نویسنده در اين اثر به يكى از دوستان رضى(ره) به نام ابن‌ليلى كه كتب تاريخ از وى ياد نكرده‌اند، نام مى‌برد. سيد خود با نام عمرو از او ياد مى‌كند و در چهار قصيده در رثاى او مى‌سرايد. | [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]](ره) اشعار فراوانى در رثاء اهل‌بيت(ع) دارد كه نویسنده به كتاب «مدائح النبوية» خود كه فصل طولانى از آن در اين رابطه است، ارجاع مى‌دهد؛ اما مراثى شريف درباره دوستان، رؤساء، ملوك و خلفاء را در ضمن سخنرانى‌هايش مطرح مى‌كند. او [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] را داراى روحى لطيف مى‌داند كه حتى پس از مرگ نيز به دوستانش وفادار بوده و در رثاى آن‌ها شعر سروده است. نویسنده در اين اثر به يكى از دوستان رضى(ره) به نام ابن‌ليلى كه كتب تاريخ از وى ياد نكرده‌اند، نام مى‌برد. سيد خود با نام عمرو از او ياد مى‌كند و در چهار قصيده در رثاى او مى‌سرايد. | ||