۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن حجر' به 'ابن حجر') |
|||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
با رجوع به احاديث نبوى پى مىبريم كه اختصاص اين عنوان (شيعه) به دوستداران اهلبيت(ع) همراه با همان روزى كه اسلام طلوع كرد، داراى سابقه مىباشد و شاخ و برگ بارور آن مربوط به همان دورانى است كه نهال آن غرس شد و نيز به اين نتيجه مىرسيم كه شارع اسلام اين نام و عنوان را خود وضع كرده بود <ref>همان، ص8</ref>. | با رجوع به احاديث نبوى پى مىبريم كه اختصاص اين عنوان (شيعه) به دوستداران اهلبيت(ع) همراه با همان روزى كه اسلام طلوع كرد، داراى سابقه مىباشد و شاخ و برگ بارور آن مربوط به همان دورانى است كه نهال آن غرس شد و نيز به اين نتيجه مىرسيم كه شارع اسلام اين نام و عنوان را خود وضع كرده بود <ref>همان، ص8</ref>. | ||
مؤلف در ادامه، روايات زيادى در تأييد كلام خود آورده است. در روايتى از ابن حجر آمده است كه پيامبر(ص) فرمود: اى على! تو بر خدا وارد خواهى شد درحالىكه شيعه تو از خدا راضى و خدا نيز از آنها راضى است و... <ref>همان، ص10</ref>. | مؤلف در ادامه، روايات زيادى در تأييد كلام خود آورده است. در روايتى از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] آمده است كه پيامبر(ص) فرمود: اى على! تو بر خدا وارد خواهى شد درحالىكه شيعه تو از خدا راضى و خدا نيز از آنها راضى است و... <ref>همان، ص10</ref>. | ||
بعد از وفات پيامبر، تشيع نيز با انزواى على(ع) دچار انزوا گشت و انتشار آن پس از اين حادثه پريشان در سرزمينهاى پهناور اسلام بهندرت و بىسروصدا بود <ref>همان، ص28</ref>. | بعد از وفات پيامبر، تشيع نيز با انزواى على(ع) دچار انزوا گشت و انتشار آن پس از اين حادثه پريشان در سرزمينهاى پهناور اسلام بهندرت و بىسروصدا بود <ref>همان، ص28</ref>. |
ویرایش