۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابن طاووس' به 'ابن طاووس') |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
متن موجود تفسير عياشى، نوشتهاى مرسل است كه در آن، اسناد احاديث ذكر نشده است و تدوين كننده، بنا بر گزارش خود وى اسناد را حذف كرده تا در فرصتى مناسب، اين متن را نزد كسى كه آن را به طريق سماع يا اجازه از مؤلف يا احتمالا از شاگردان وى به دست آورده، برخواند(همان، ج 1، ص 73. در باره انتقاد محمد باقر مجلسى از اين كار: ج 1، ص 28). | متن موجود تفسير عياشى، نوشتهاى مرسل است كه در آن، اسناد احاديث ذكر نشده است و تدوين كننده، بنا بر گزارش خود وى اسناد را حذف كرده تا در فرصتى مناسب، اين متن را نزد كسى كه آن را به طريق سماع يا اجازه از مؤلف يا احتمالا از شاگردان وى به دست آورده، برخواند(همان، ج 1، ص 73. در باره انتقاد محمد باقر مجلسى از اين كار: ج 1، ص 28). | ||
حاكم حَسكانى، در«شواهد التنزيل»، از متن مسنَد تفسير استفاده كرده است و گويا متن مسند تفسير تا زمان ابن طاووس(متوفى 664)، در دست بوده است(ابن طاووس، ص 79). | حاكم حَسكانى، در«شواهد التنزيل»، از متن مسنَد تفسير استفاده كرده است و گويا متن مسند تفسير تا زمان [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]](متوفى 664)، در دست بوده است([[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، ص 79). | ||
از مقايسه روايات دال بر وقوع تحريف در قرآن كريم در تفسير عياشى با نسخه خطى قِرائات احمد بن محمد سَيارى، برمىآيد كه اين اثر، منبع عياشى در نقل روايات بوده است(براى نمونه: عسكرى، ج 3، ص 114، 115، 259، 262 و 264)؛ حال آنكه رجالشناسان امامى، روايات منقول از سيارى را بسيار ضعيف دانسته و در مسائل فقهى به آنها بىاعتنا بودهاند(خويى، ج 2، ص 282 - 284). | از مقايسه روايات دال بر وقوع تحريف در قرآن كريم در تفسير عياشى با نسخه خطى قِرائات احمد بن محمد سَيارى، برمىآيد كه اين اثر، منبع عياشى در نقل روايات بوده است(براى نمونه: عسكرى، ج 3، ص 114، 115، 259، 262 و 264)؛ حال آنكه رجالشناسان امامى، روايات منقول از سيارى را بسيار ضعيف دانسته و در مسائل فقهى به آنها بىاعتنا بودهاند(خويى، ج 2، ص 282 - 284). | ||
خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
1. ابن طاووس، سعد السعود[نجف 1369 / 1950]، چاپ افست قم[بىتا]؛ | 1. [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، سعد السعود[نجف 1369 / 1950]، چاپ افست قم[بىتا]؛ | ||
2. محمد حسن بكائى، كتابنامه بزرگ قرآن كريم، تهران، 1374ش؛ | 2. محمد حسن بكائى، كتابنامه بزرگ قرآن كريم، تهران، 1374ش؛ |
ویرایش