۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'زبان =فارسي' به 'زبان =فارسی ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
}} | }} | ||
'''میزان الصواب در شرح فصل الخطاب''' شرح فارسی ابوالقاسم امین الشریعة (امین الشرع) خویی (متوفی 1348 ق) بر منظومه عربی | '''میزان الصواب در شرح فصل الخطاب''' شرح فارسی [[خويي، ابو القاسم بن اسد الله|ابوالقاسم امین الشریعة (امین الشرع) خویی]] (متوفی 1348 ق) بر منظومه عربی «[[فصل الخطاب]]» [[نیریزی، سید قطب‌الدین محمد|سید قطب‌الدین محمد نیریزی]] (متوفی 1173 ق) از عرفای قرن دوازدهم هجری است. مقدمه و تصحیح کتاب به قلم [[خواجوی، محمد|محمد خواجوی]] است. | ||
کتاب با مقدمه مصحح در شرح‌حال و تحلیل شخصیت و اندیشه‌های عرفانی سید قطب‌الدین نیریزی و تصوف از دیدگاه او و اشاره به شاگردان و آثارش آغازشده است. در بخش دیگری از این مقدمه به شخصیت امین الشریعة خویی و اوضاع زمانه و شرح سفرش پرداخته‌شده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه پنج تا یکصدوشانزده</ref> مصحح پس‌ازآن، تحت عنوان «تذکرة المعاصرین» شرح‌حال شارح و علمایی که معاصر او بودند را در سه باب ارائه می‌کند.<ref>ر.ک: همان، صفحه یکصدوهجده تا یکصدوچهل‌وسه</ref> | کتاب با مقدمه مصحح در شرح‌حال و تحلیل شخصیت و اندیشه‌های عرفانی [[نیریزی، سید قطب‌الدین محمد|سید قطب‌الدین نیریزی]] و تصوف از دیدگاه او و اشاره به شاگردان و آثارش آغازشده است. در بخش دیگری از این مقدمه به شخصیت امین الشریعة خویی و اوضاع زمانه و شرح سفرش پرداخته‌شده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه پنج تا یکصدوشانزده</ref> مصحح پس‌ازآن، تحت عنوان «تذکرة المعاصرین» شرح‌حال شارح و علمایی که معاصر او بودند را در سه باب ارائه می‌کند.<ref>ر.ک: همان، صفحه یکصدوهجده تا یکصدوچهل‌وسه</ref> | ||
فصل الخطاب، منظومه‌ای است در سیزده تحمید که شرح آن تا انتهای جلد دوم کتاب به درازا کشیده است. شارح در مقدمه خویش، شرح این کتاب را پیشنهاد میرزا جلال‌الدین محمد مجد الاشراف متولی بقعه مبارکه شاه‌چراغ دانسته است.<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ص 5</ref> | فصل الخطاب، منظومه‌ای است در سیزده تحمید که شرح آن تا انتهای جلد دوم کتاب به درازا کشیده است. شارح در مقدمه خویش، شرح این کتاب را پیشنهاد میرزا جلال‌الدین محمد مجد الاشراف متولی بقعه مبارکه شاه‌چراغ دانسته است.<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ص 5</ref> | ||