معارف قرآن (مصباح یزدی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR59262J1.jpg | عنوان = ‏معارف قرآن | عنوان‌های دیگر = خدا شناسی - کیهان شناسی - انسان شناسی | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مصباح یزدی، محمد تقی (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /م6م6 103/1 BP | موضوع =خدا شناسی - کیهان شناسی...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
لطفا از اینجا شروع به نوشتن کنید.
'''معارف قرآن''' تألیف آیت الله محمدتقی مصباح یزدی (1313-1399ش)، سلسه درس‌هایی است که در مؤسسه در راه حق قم تدریس شده و پس از پیاده کردن از نوار و ویرایش آنها به وسیله سید علی موسوی گرمارودی به طبع رسیده است. 
 
نویسنده در مقدمه کتاب به احیاء قرآن در عصر حاضر توسط علامه طباطبایی اشاره کرده که با تدریس و نوشتن تفسیر المیزان گامی بلند در این راه برداشتند. ولی از آنجا که گنجانیدن یک دوره تفسیر کامل در برنامه‌های درسی میسر نبوده است، نویسنده تصمیم به دسته‌بندی مطالب قرآنی در ضمن یک سیستم منطقی با بیانی موجز و متناسب با کتاب درسی و در عین حال، ساده و روان گرفته است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص4-3</ref> 
 
نویسنده مباحث کتاب را با این عبارت آغاز کرده است: «همانطور که امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه فرموده‌اند، قرآن کریم اقیانوس بی‌کرانی است که رسیدن به اعماق آن جز برای معصومان صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین میسر نیست، با این حال، هم خود قرآن و هم حضرات معصومان(ص) به مردم توصیه می‌فرمایند که در آیات قرآن تدبر کنند: '''کتاب انزلناه الیک مبارک لیدبروا آیاته'''.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص5</ref> 
 
سپس برای دسته‌بندی آیات قرآن کریم سه طرح ارائه کرده و پس از بررسی آنها این‌گونه نتیجه‌گیری می‌کند: «بنابراین بهتر است محور همه معارف قرآنی را الله قرار دهیم که کاملاً با روح تعالیم قرآن سازگار است و نخست به مسائل خداشناسی و انسان‌شناسی وارد شویم، سپس سایر مسائل انسانی را از راه تدبیر و تربیت الهی نسبت به انسان مورد بحث قرار دهیم». لذا نظام معارف قرآنی را به‌صورت زیر در نظر می‌گیرد: خداشناسی، جهان‌شناسی، انسان‌شناسی، راه‌شناسی، راهنما شناسی، قرآن شناسی، اخلاق یا انسان‌سازی قرآن، برنامه‌های عبادی قرآن، احکام فردی قرآن و احکام اجتماعی قرآن.<ref>ر.ک: همان، ص16-14</ref> 
 
قرآن کریم مملو از عجایب است؛ از جمله عجایب این است که در قرآن کریم کلمه توحید و مشتقاتش اصلاً به‌کار نرفته است. اگر سراسر قرآن را بررسی کنید، یک‌ جا کلمه توحید را نخواهید یافت؛ اصلاً کلمه توحید به‌کار نرفته که ما بنشینیم و دعوا کنیم که توحید قرآن به چه معناست؟ آنچه قرآن به عنوان اولین اصل مطرح می‌کند این است که باید «معتقد باشیم که جز اله واحدی نیست» باید جز الله را پرستش نکنید، «الهکم اله واحد».<ref>ر.ک: همان، ص48</ref> 
 
==پانویس ==
==پانویس ==
<references/>
<references/>
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
مقدمه و متن کتاب.
==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:فاقد مقاله]]
[[رده:مقالات آبان 01 موسوی]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]