حاشية الشيخ محمد ابوالنجا علی شرح الشيخ خالد الأزهري علی الآجرومية في النحو لإبن آجروم محمد بن محمد بن داود الصنهاجي: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''حاشية الشيخ محمد ابوالنّجا علي شرح الشيخ خالد الأزهري علي الآجُرّوميّة في النحو لإبن آجروم محمد بن محمد بن داود الصنهاجي'''، حاشیه محمد ابوالنّجا (متوفی بعد از 1223ق) بر شرحی است که خالد الأزهری (متوفی 905ق) بر کتاب نحوی «الآجُرومیّة» نوشته است. محمود نصّار کتاب را تصحیح نموده و بر آن پاورقی زده است.  
'''حاشية الشيخ محمد ابوالنّجا علی شرح الشيخ خالد الأزهري علی الآجُرّوميّة في النحو لإبن آجروم محمد بن محمد بن داود الصنهاجي'''، حاشیه [[ابوالنجا، محمد|محمد ابوالنّجا]] (متوفی بعد از 1223ق) بر شرحی است که [[ازهری، خالد بن عبدالله|خالد الأزهری]] (متوفی 905ق) بر کتاب نحوی «الآجُرومیّة» نوشته است. محمود نصّار کتاب را تصحیح نموده و بر آن پاورقی زده است.  


لازم به توضیح است که «الاجرومیة فی قواعد علم العربیة» کتابی است مشهور در زمینه علم «نحو» که توسط ابوعبدالله محمد بن داود الصنهاجی معروف به ابن آجُرّوم (از نحویان بزرگ اهل مغرب متوفی 723ق) نگاشته شده است. این کتاب تا به حال به زبان‌های مختلف ترجمه شده و شروح مختلفی نیز بر آن نگاشته شده است.  
لازم به توضیح است که «الآجرومیة فی قواعد علم العربیة» کتابی است مشهور در زمینه علم «نحو» که توسط [[ابن آجروم، محمد بن محمد|ابوعبدالله محمد بن داود الصنهاجی]] معروف به [[ابن آجروم، محمد بن محمد|ابن آجُرّوم]] (از نحویان بزرگ اهل مغرب متوفی 723ق) نگاشته شده است. این کتاب تا به حال به زبان‌های مختلف ترجمه شده و شروح مختلفی نیز بر آن نگاشته شده است.  


شیخ ابوالنّجا در انتهای این حاشیه نوشته است که کتاب را در 1223ق به اتمام رسانده است<ref>مقدمه محقق، ص3</ref>.  
[[ابوالنجا، محمد|شیخ ابوالنّجا]] در انتهای این حاشیه نوشته است که کتاب را در 1223ق به اتمام رسانده است<ref>مقدمه محقق، ص3</ref>.  


به تصریح محشی بسیاری از مطالب و نکاتی را که بر شرح خالد الازهری نوشته است برگرفته از حاشیه استادش حسن بن علي بن احمد مدابغی شافعی (متوفی 1170ق) است و از کتب دیگر نیز مطالبی به آن ضمیمه کرده است<ref>همان، ص 8</ref>.  
به تصریح محشی بسیاری از مطالب و نکاتی را که بر شرح خالد الازهری نوشته است برگرفته از حاشیه استادش [[حسن بن علي بن احمد مدابغی شافع]]<nowiki/>ی (متوفی 1170ق) است و از کتب دیگر نیز مطالبی به آن ضمیمه کرده است<ref>همان، ص 8</ref>.  


نویسنده همچنین از آراء نحویون بزرگ بصری و کوفی استفاده کرده است. بصریونی که از آن‌ها استفاده کرده عبارتند از: ابو عمرو بن علا (متوفی 154ق)، خلیل بن احمد فراهیدی مؤلف کتاب العین (متوفی 170ق)، سیبویه (متوفی 180ق)؛ اخفش (متوفی 215ق) و مبرّد (285ق). همچنین کوفیون عبارتند از: علی بن حمزه کسائی (متوفی 189ق) و یحیی بن زیاد فرّاء (متوفی 207ق)<ref>همان، ص5</ref>.  
نویسنده همچنین از آراء نحویون بزرگ بصری و کوفی استفاده کرده است. بصریونی که از آن‌ها استفاده کرده عبارتند از: ابو عمرو بن علا (متوفی 154ق)، [[خلیل بن احمد|خلیل بن احمد فراهیدی]] مؤلف کتاب [[العين|العین]] (متوفی 170ق)، [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] (متوفی 180ق)؛ [[اخفش، سعید بن مسعده|اخفش]] (متوفی 215ق) و [[مبرّد]] (285ق). همچنین کوفیون عبارتند از: [[علی بن حمزه کسائی]] (متوفی 189ق) و [[فراء، یحیی بن زیاد|یحیی بن زیاد فرّاء]] (متوفی 207ق)<ref>همان، ص5</ref>.  


محمود نصّار محقق اثر در پاورقی، آدرس آیات، منابعی برای مراجعه، مصادر اشعار و توضیحاتی پیرامون برخی مطالب و ابیات ذکر کرده است.  
[[ن‍ص‍ار، م‍ح‍م‍ود م‍ح‍مد محمود حسن|محمود نصّار]] محقق اثر در پاورقی، آدرس آیات، منابعی برای مراجعه، مصادر اشعار و توضیحاتی پیرامون برخی مطالب و ابیات ذکر کرده است.  


فهرست محتوا پایان کتاب آمده است.  
فهرست محتوا پایان کتاب آمده است.