۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'شيخ طوسى' به 'شيخ طوسى'
جز (جایگزینی متن - 'سيد مرتضى' به 'سيد مرتضى') |
جز (جایگزینی متن - 'شيخ طوسى' به 'شيخ طوسى') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
در فصل چهارم، به معرفى نجف از خلال احاديث و رواياتى كه از پيامبر اكرم و ائمه اهل بيت عليهم‌السلام درباره قداست اين سرزمين و نيز حرمت آن وارد شده، پرداخته مى‌شود. | در فصل چهارم، به معرفى نجف از خلال احاديث و رواياتى كه از پيامبر اكرم و ائمه اهل بيت عليهم‌السلام درباره قداست اين سرزمين و نيز حرمت آن وارد شده، پرداخته مى‌شود. | ||
فصل پنجم كتاب به بررسى تاريخچه انقلاب علمى در نجف اشرف، كه با هجرت شيخ طوسى از بغداد به اين شهر در سال 448ق. آغاز مى‌شود، اختصاص يافته است. مولف همچنين در اين فصل به بررسى علل به سستى گراييدن حركت علمى در نجف اشرف پس از رحلت شيخ طوسى اشاره مى‌كند. وى همچنين يادآور مى‌شود كه نشاط علمى پس از نجف در شهر حله نمودار شد و پس از گذشت مدت زمانى چند دوباره، با حضور شخصيتى چون مقدس اردبيلى، جنب وجوش علمى ديگر باره به حوزه نجف اشرف بازگشت. | فصل پنجم كتاب به بررسى تاريخچه انقلاب علمى در نجف اشرف، كه با هجرت [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] از بغداد به اين شهر در سال 448ق. آغاز مى‌شود، اختصاص يافته است. مولف همچنين در اين فصل به بررسى علل به سستى گراييدن حركت علمى در نجف اشرف پس از رحلت [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] اشاره مى‌كند. وى همچنين يادآور مى‌شود كه نشاط علمى پس از نجف در شهر حله نمودار شد و پس از گذشت مدت زمانى چند دوباره، با حضور شخصيتى چون مقدس اردبيلى، جنب وجوش علمى ديگر باره به حوزه نجف اشرف بازگشت. | ||
فصل ششم، كتاب به بررسى تاريخچه فعاليت‌هاى ادبى در اين شهر اختصاص يافته و از مراحل تحول و پيشرفت ادبى، نخستين همايش ادبى در نجف كه در دوران عضدالدوله ديلمى در سال 366ق. برگزار گرديد، تاثير پذيرى ادبيات نجف از ديگر ادبيات‌ها، انواع ادبياى كه در نجف رواج داشت از قبيل شعر و نثر و خطابه حسينى، معرفى اماكنى كه عالمان و اديبان بدانها رفت و آمد داشتند و... سخن گفته شده است. | فصل ششم، كتاب به بررسى تاريخچه فعاليت‌هاى ادبى در اين شهر اختصاص يافته و از مراحل تحول و پيشرفت ادبى، نخستين همايش ادبى در نجف كه در دوران عضدالدوله ديلمى در سال 366ق. برگزار گرديد، تاثير پذيرى ادبيات نجف از ديگر ادبيات‌ها، انواع ادبياى كه در نجف رواج داشت از قبيل شعر و نثر و خطابه حسينى، معرفى اماكنى كه عالمان و اديبان بدانها رفت و آمد داشتند و... سخن گفته شده است. | ||