ویژگی‌های تربیت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نخست مفهوم و تعريف لغوى و اصطلاحى تربيت آمده است.آنگاه مبانى و محور هاى اساسى برنامه تربيتى اسلام به کوتاهى کاوش و شرح و شماره شده است اين محورها عبارتند از: باور فطرت پاک و توان خويشتن‌شناسى انسان؛ پذيرش تأثير محيط و وراثت بر آدمى؛ هستش نيرو هاى سرشتى و گوهرين در همه انسانها و پذيرش تفاوت هاى فردى؛ برخوردارى انسان از اراده و آزادى؛ بايستى همراهى و آميزش علم با عمل؛ توجه به نقش تربيتى اسوه‌ها؛ پندگيرى از کژپويى و بدفرجامى ديگران؛ مسئول بودن فرد و اجتماع در تعليم و تربيت.

فراز ديگر کتاب، اهداف تربيتى اسلام است که مراکز آموزشى به فراخور مسئوليت و توان خويش، بايد در پى تحقق آنها باشند.اين هدفها به اجمال چنينند: آشنايى با خويش و جهان؛ آشنايى با پروردگار؛ پرورش احساس سازگارى با جهان و تحکيم پيوند هاى انسانى و زيباشناسى و دريافت خير و شر؛ پرورش انديشه اسلامى در فرد؛ بار آوردن همه نيرو هاى وجود انسان بگون هاى هماهنگ براى بهره‌گيرى خيرخواهانه از آنها؛ پرورش شخصيتى هماهنگ که همه نيرو هاى وجودى او با يکديگر پيوند داشته باشند؛ تشويق به فراگيرى دانش و فن‌آورى؛ آماده کردن فرد براى زندگى در پرتو اسلام؛ حفظ ميراث و فرهنگ امت اسلامى؛ پرورش روحيه رهبرى و مسئوليت‌پذيرى؛ بالش روحيه برادرى اسلامى و اخلاص در راه دين و ميهن. سپس به توجه اسلام به تربيت اشاره شده و آمده است که پدر و مادر مسئول تعليم و تربيت درست کودکند و کوتاهى در اين‌باره نافرمانى به شمار مى‌آيد.آنگاه از برخى حقوق کودک و پار هاى ضابطه‌ها و توصيه هاى تربيتى آمده در روايات ياد شده است.