۱۵٬۵۲۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
برخی از مطالب تفسیری از [[الميزان في تفسير القرآن|تفسیر المیزان]] مترجم و [[تفسیر نمونه]] و قسمتی از نکته‌ها پیرامون آیاتی است که نظیر یکدیگر است که از تفسیر مبین (قرآن به قرآن) آقای [[بهرام‌پور، ابوالفضل|ابوالفضل بهرام‌پور]] استفاده شده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص14</ref> | برخی از مطالب تفسیری از [[الميزان في تفسير القرآن|تفسیر المیزان]] مترجم و [[تفسیر نمونه]] و قسمتی از نکته‌ها پیرامون آیاتی است که نظیر یکدیگر است که از تفسیر مبین (قرآن به قرآن) آقای [[بهرام‌پور، ابوالفضل|ابوالفضل بهرام‌پور]] استفاده شده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص14</ref> | ||
آنچه در این تفسیر و برخى از تفاسیر دیگر می‌خوانید، اعم از تفسیر و نکته‌ها، از ظاهر آیات قرآن کریم استفاده شده و اگر درباره آیه‌اى چند وجه بیان شده، گاهى به جهت آن است که آن آیه شریفه متحمل چند معناست؛ چنان‌که در روایتى از حضرت رضا(ع) سؤال شد: منظور از درختى که آدم و حوا از آن نهى شدند آیا گندم است یا انگور یا درخت حسادت؟ حضرت فرمودند: تمام اینها درست است: «و الكلّ حق» و مانند برخى از وجوه تفسیرى در آیه شریفه «و شاهد و مشهود» که تا 30 تفسیر بیان شده، ولکن برخى از وجوه تفسیرى مانند اینکه «شاهد»، پیامبر اکرم(ص) است و «مشهود»، امّت او: «يا أَيهَا النَّبِي إِنَّا أَرْسَلْنَاك شَاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً»، یا اینکه «شاهد»، فرشتگانند و «مشهود»، مردم هستند: «وَ جَاءَتْ كلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَ شَهِيدٌ»، دلیل قرآنى دارد و گاهى چند وجه تفسیرى به جهت قصور علمى نویسنده است که یک سلسله احتمالاتى را بیان کرده، ولکن از حقیقت آن آگاه نیست، مانند آیه شریفه 102 بقره «وَ اتَّبَعُوا مَا تَتْلُو الشَّياطِينُ عَلَى مُلْك سُلَيمَانَ...» که احتمالات زیادى را مفسران درباره این آیه داده‌اند و هرکدام سخنى گفته‌اند و روشن است که مفسر واقعى قرآن کریم پیامبر اکرم(ص) و اهل‌بیت معصوم او هستند؛ چنان‌که امام صادق(ع) پیرامون آیه شریفه «بَلْ هُوَ آياتٌ بَينَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ مَا يجْحَدُ بِآياتِنَا إِلاَّ الظَّالِمُونَ»، مى‌فرماید: مقصود از صاحبان علم که آیات قرآن براى آنها روشن و واضح است، امامان معصوم(ع) هستند: «هم الأئمّة» و در روایتى دیگر امام باقر(ع) مى‌فرماید: براى هیچ انسانى مقدور نیست که ادعا کند که تمام قرآن، ظاهر و باطن آن در نزد اوست، جز اوصیاى پیغمبر اکرم(ص)<ref>ر.ک: پیشگفتار، ج1، ص13-14</ref>. | |||
مهم‌ترین ویژگی‌های این تفسیر عبارتند از: | مهم‌ترین ویژگی‌های این تفسیر عبارتند از: | ||