۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR13755J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
جز (جایگزینی متن - 'شيخ مفيد' به 'شيخ مفيد') |
||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
3- تصريح خود ولى عصر(عج) به اهتمام و عنايت به نواب عصر غيبت. | 3- تصريح خود ولى عصر(عج) به اهتمام و عنايت به نواب عصر غيبت. | ||
4- صدور توقيعات شريفه به نام شيخ مفيد و ديگر بزرگان. | 4- صدور توقيعات شريفه به نام [[شيخ مفيد]] و ديگر بزرگان. | ||
نويسنده، درك فيض محضر امام(ع) را مستلزم دو امر دانسته است: وجود مقتضى و عدم مانع. وى پس از اثبات اقتضاء اين امر، موانع انكار ملاقات را يك به يك برشمرده، آنها را مورد بررسى قرار داده و به آنها پاسخ داده است؛ از جمله: | نويسنده، درك فيض محضر امام(ع) را مستلزم دو امر دانسته است: وجود مقتضى و عدم مانع. وى پس از اثبات اقتضاء اين امر، موانع انكار ملاقات را يك به يك برشمرده، آنها را مورد بررسى قرار داده و به آنها پاسخ داده است؛ از جمله: | ||
خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
دوم، شامل نام آن دسته از علما و مراجعى است كه به اين شرف بزرگ الهى مفتخر گشته و به حضور آن حضرت رسيده، يا صدايش را شنيده و يا به گونهاى ديگر، مشمول عنايات ايشان شدهاند؛ كه پس از نقل گوشهاى از اوصاف و كرامات ايشان، جريان ملاقات توضيح داده شده است. | دوم، شامل نام آن دسته از علما و مراجعى است كه به اين شرف بزرگ الهى مفتخر گشته و به حضور آن حضرت رسيده، يا صدايش را شنيده و يا به گونهاى ديگر، مشمول عنايات ايشان شدهاند؛ كه پس از نقل گوشهاى از اوصاف و كرامات ايشان، جريان ملاقات توضيح داده شده است. | ||
از جمله اين افراد؛ مىتوان به ابن بابويه، شيخ صدوق، شيخ | از جمله اين افراد؛ مىتوان به ابن بابويه، شيخ صدوق، [[شيخ مفيد]]، سيد بن طاووس، علامه حلى، شيخ ابراهيم قطيفى، محقق اردبيلى، صاحب معالم، مجلسى اول، شيخ حر جبل عاملى، سيد صالح عاملى، وحيد بهبهانى، شيخ مرتضى انصارى، صاحب جواهر، ملا محمد اشرفى، آقا نجفى اصفهانى، ميرزاى شيرازى، سيد محمد فشاركى، شيخ عبدالكريم حائرى و آقاى بروجردى اشاره كرد. | ||
در جريان ملاقات سيد بحرالعلوم چنين آمده است كه روزى ايشان وارد حرم اميرالمؤمنين(ع) شده و شروع به خواند اين بيت مىكند كه «چه خوش است صوت قرآن زتو دلربا شنيدن...» و هنگامى كه سبب آن از سيد سؤال مىشود، در جواب مىفرمايند: چون وارد حرم شدم، حضرت حجت(عج) را ديدم كه تلاوت قرآن مىفرمود و چون صداى ايشان را شنيدم، آن بيت را خواندم و چون وارد حرم شدم، قرائت را ترك فرموده و از حرم بيرون رفتند. | در جريان ملاقات سيد بحرالعلوم چنين آمده است كه روزى ايشان وارد حرم اميرالمؤمنين(ع) شده و شروع به خواند اين بيت مىكند كه «چه خوش است صوت قرآن زتو دلربا شنيدن...» و هنگامى كه سبب آن از سيد سؤال مىشود، در جواب مىفرمايند: چون وارد حرم شدم، حضرت حجت(عج) را ديدم كه تلاوت قرآن مىفرمود و چون صداى ايشان را شنيدم، آن بيت را خواندم و چون وارد حرم شدم، قرائت را ترك فرموده و از حرم بيرون رفتند. | ||
خط ۱۲۶: | خط ۱۲۶: | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | [[رده:مباحث خاص کلامی]] | ||
ویرایش