مهدی موعود (حکیمی): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'همینگونه' به 'همین‌گونه'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'همینگونه' به 'همین‌گونه')
خط ۳۲: خط ۳۲:
مهمترین مباحثی که در این اثر آمده شامل طول عمر حضرت، اعتقاد به  «مهدی» یک بحث اسلامی‌ است نه بحث مذهبی.
مهمترین مباحثی که در این اثر آمده شامل طول عمر حضرت، اعتقاد به  «مهدی» یک بحث اسلامی‌ است نه بحث مذهبی.


نویسنده در بحث دوم  می‌گوید: باید گفت اعتقاد به ظهور مصلح، ملی است یعنی اهل ادیان بدان اعتراف داشته‌اند. اما اسلامی‌بودن آن، اصلی است روشن، احادیث این موضوع در کتب علمای اسلام به قدری فراوان است که کمتر به آن اندازه در مورد دیگری حدیث رسیده است. دانشمندان «علم حدیث»  می‌گویند، احادیث نبودی راجع به «مهدی» بیش از حد تواتر (ثبوت قطعی) است، که در بابهای مختلف کتب حدیث ضبط است، و اصل موضوع اختصاص به شیعه ندارد، و هر مسلمانی که به پیغمبر اسلام گردویده است باید به آن اعتقاد داشته باشد، جنانکه علمای اهل سنت مطلب را همینگونه تلقی کرده‌اند، و آنان بیش از 500 حدیث نقل کرده و در بیشتر از 60 کتاب از کتبشان مباحث و روایاتی را جمع به «امام قائم» آورده‌اند<ref>متن کتاب، ص47-48</ref>.
نویسنده در بحث دوم  می‌گوید: باید گفت اعتقاد به ظهور مصلح، ملی است یعنی اهل ادیان بدان اعتراف داشته‌اند. اما اسلامی‌بودن آن، اصلی است روشن، احادیث این موضوع در کتب علمای اسلام به قدری فراوان است که کمتر به آن اندازه در مورد دیگری حدیث رسیده است. دانشمندان «علم حدیث»  می‌گویند، احادیث نبودی راجع به «مهدی» بیش از حد تواتر (ثبوت قطعی) است، که در بابهای مختلف کتب حدیث ضبط است، و اصل موضوع اختصاص به شیعه ندارد، و هر مسلمانی که به پیغمبر اسلام گردویده است باید به آن اعتقاد داشته باشد، جنانکه علمای اهل سنت مطلب را همین‌گونه تلقی کرده‌اند، و آنان بیش از 500 حدیث نقل کرده و در بیشتر از 60 کتاب از کتبشان مباحث و روایاتی را جمع به «امام قائم» آورده‌اند<ref>متن کتاب، ص47-48</ref>.


نویسنده در ادامه به آن 60 منبع اشاره  می‌کند که قدیمی‌ترین آنها الرسالة محمد بن ادریس شافعی، مسند احمد بن حنبل، صحیح بخاری، صحیح مسلم، صحیح ترمذی، سنن نسایی، سنن ابوداود، سنن ابن ماجه می‌باشد<ref>همان، ص48-50</ref>.
نویسنده در ادامه به آن 60 منبع اشاره  می‌کند که قدیمی‌ترین آنها الرسالة محمد بن ادریس شافعی، مسند احمد بن حنبل، صحیح بخاری، صحیح مسلم، صحیح ترمذی، سنن نسایی، سنن ابوداود، سنن ابن ماجه می‌باشد<ref>همان، ص48-50</ref>.