الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:NUR01436.jpg|بی‌قاب|چپ|طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی|175px]]
[[پرونده:NUR00082.jpg|بی‌قاب|چپ|آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آیت‌الله محمدکاظم آخوند خراسانی|175px]]


'''سید محمدحسين طباطبایی''' (1281-1360ش)، معروف به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف، مفسر بزرگ و مشهور دوران معاصر، نویسنده [[الميزان في تفسير القرآن|تفسیر المیزان]]، [[بداية الحكمة|بدایة الحکمة]] و [[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)|نهایة الحکمة]]، و [[اصول فلسفه و روش رئالیسم]]
'''محمدكاظم خراسانى''' (1255-1329ق)، معروف به آخوند خراسانى، فقیه، اصولی، از مراجع بزرگ شیعه، سیاستمدار، از حامیان اصلی نهضت مشروطه ایران، مؤلف کتاب مشهور [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفاية الأصول]]  


در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس [[اصفهانی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)]]، [[نائینی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله نایینى]]، مرحوم آیت‌الله آقاى [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]] حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجّت کوه‌کمرى]]، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم [[بادکوبه‌ای، سید حسین|آقا سید حسین بادکوبه‌اى]] کسب کرد.  
در سال 1255 هجرى قمرى در شهر مقدس مشهد و در خانواده‌اى مشهور به علم و فضل ديده به جهان گشود. جد او از اهالى هرات بود، ولى خانوادۀ او از سالها پيش در شهر مقدس مشهد رحل اقامت افكنده بودند.


«منظومه» [[سبزواری، هادی|سبزوارى]] و «[[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]]» و «[[المشاعر|مشاعر]]» [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] و دوره «[[الشفاء|شفا]]»ى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|بوعلى]] و کتاب «اثولوجیا» و «[[تمهيد القواعد|تمهید]]» [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد|ابن تُرکه]] و «[[تهذيب الأخلاق و تطهير الأعراق|اخلاق]]» [[مسکویه، احمد بن محمد|ابن مسکویه]] را نیز تحصیل نمود. ریاضیات را نزد مرحوم آقا سید ابوالقاسم خوانسارى که ریاضی‌دان زبردستى بود، آموخت.
آیت‌الله محمدكاظم خراسانى مقدمات علوم و تحصيلات ابتدايى را در مشهد به اتمام رسانيده، سپس در سبزوار از مجلس درس صاحب اسرار، حاجى [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] بهره‌ها برد. مدتى بعد به تهران هجرت نمود و حكمت و فلسفه را نزد میرزا ابوالحسن جلوه آموخت.


وی در یکشنبه ۲۴ آبان ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) به دیدار حق شتافت، فردای آن روز از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه تشییع شد. [[گلپایگانی، سید محمدرضا|آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی]] بر پیکرش نماز خواند و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.<span class="mp-more">
او در سن 22 سالگى در ماه رجب سال 1277 هجرى قمرى، پس از فراگیرى علوم عقلى و نقلى به قصد نجف اشرف از مشهد حركت كرد و بعد از توقفى در تهران به سوى نجف رهسپار شد.
[[طباطبایی، سید محمدحسین|'''ادامه ...''']]
 
آخوند در نجف از محضر اساتيد بزرگى مانند [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]]،  [[قزوینی، مهدی|سيد‌ ‎مهدى قزوینى]]، [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شيرازى]] استفاده کرد.
 
وقتى آیت‌الله حاج میرزا حسن شيرازى به سامرا عزيمت فرمودند، آخوند خراسانى در نجف مانده و شروع به تدريس اصول نمود. گیرايى درس او چنان بود كه تدريس او پيش اهل نظر ممتاز شناخته شده و مجلس درس او از افاضل و مجتهدين پر شد.
 
حوزۀ درس آخوند در آن روزگار شهرۀ آفاق گشته و بى‌نهایت مورد استقبال قرار گرفت. آخوند بعد از رحلت [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شيرازى]] و آیت‌الله رشتى به مرجعيت عامۀ مسلمین رسيد. <span class="mp-more">
[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|'''ادامه ...''']]
</span>
</span>