۱٬۵۹۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
در فصل پنجم، حرف و معنای آن نزد نحویون از زمان سیبویه تا رضیالدین استرآبادی مورد مطالعه قرار گرفته است. اصولیون چهار نظر در معنای حرف ذکر کردهاند که صحیحترین آنها این است کلمه مجرد از جمله معنایی ندارد، لکن هنگامیکه در جمله به عنوان رابط بین مفرداتش ذکر میشود، دارای معنای نسبی رابط خواهد بود. در فصل ششم نیز از دلالت جمله ناقصه و تامه و ویژگیهای جمله اسمیه و فعلیه و مانند آن بحث شده است.<ref>ر.ک: همان، ص18-17</ref> | در فصل پنجم، حرف و معنای آن نزد نحویون از زمان سیبویه تا رضیالدین استرآبادی مورد مطالعه قرار گرفته است. اصولیون چهار نظر در معنای حرف ذکر کردهاند که صحیحترین آنها این است کلمه مجرد از جمله معنایی ندارد، لکن هنگامیکه در جمله به عنوان رابط بین مفرداتش ذکر میشود، دارای معنای نسبی رابط خواهد بود. در فصل ششم نیز از دلالت جمله ناقصه و تامه و ویژگیهای جمله اسمیه و فعلیه و مانند آن بحث شده است.<ref>ر.ک: همان، ص18-17</ref> | ||
کتابنامه و فهرست محتوا در پایان کتاب درج شده است. | |||
==پانویس == | ==پانویس == |